Η εναντίωση στην πολιτική ισότητα: Το 18% δεν μπορεί να εξουσιάζει το 82% του πληθυσμού!

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

Συνεργασία με τις ΑΠΟΨΕΙΣ και την HELLAS JOURNAL

Για κάποιο λόγο η ελληνοκυπριακή πλευρά είπε στο τέλος αυτό που ήθελε να πει στην αρχή. Απέρριψε την πολιτική ισότητα της τουρκοκυπριακής κοινότητας σε ένα κοινό ομοσπονδιακό κράτος. Έλαχε στον Αναστασιάδη να το πει αυτό ξεκάθαρα χωρίς ενδοιασμούς.

Είπε κοντολογίς το εξής: Το 18% δεν μπορεί να εξουσιάζει το 82% του πληθυσμού! Άλλωστε ήταν φανερό από την αρχή της υπόθεσης ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν θα το αποδεχόταν ποτέ αυτό. Το είχε αποδεχτεί μια φορά με τις Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου που υπογράφηκαν με το ζόρι. Αλλά δεν θα μπορούσε να το δεχτεί ξανά.

Επιπλέον, από το 1963, εδώ και 55 χρόνια, κρατάει μόνη της στα χέρια της την Κυπριακή Δημοκρατία. Τώρα γιατί να την μοιραστεί με τους Τουρκοκύπριους που βρίσκονται υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας; Επιπλέον, οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι πλέον καθαρά Τουρκοκύπριοι. Επικρατεί πιο πολύ ο πληθυσμός από την Τουρκία ανάμεσά τους. Σε αυτή την περίπτωση ο ομοσπονδιακός συνεταιρισμός θα θεωρείται συνεταιρισμός απευθείας με την Τουρκία και όχι με τους Τουρκοκύπριους.

Καλά, αφού η ελληνοκυπριακή πλευρά αντιτίθετο στην πολιτική ισότητα όπως την ζητούσε η τουρκική πλευρά, γιατί δεν το είπε στην αρχή; Δηλαδή, τόσα χρόνια προσπαθούσαμε άδικα με τις διαπραγματεύσεις; Δεν γινόταν να το έλεγε στην αρχή; Δεν μπορούσε να το πει. Ήταν ανίσχυρη. Αν ήταν ισχυρή μήπως θα αποδεχόταν ποτέ την ομοσπονδία ο Μακάριος το 1977; Δεν ήταν εύκολο να απορρίψει τις απαιτήσεις της Τουρκίας προτού επουλώσει τις πληγές του 1974.

Ο κατακτητής ανυπομονούσε για να επιβάλει όλους τους όρους του στην άλλη πλευρά και λάμβανε γι’ αυτό και την στήριξη της Αμερικής και της Αγγλίας. Η ελληνοκυπριακή πλευρά βίωνε μεγάλη απογοήτευση μπροστά στο γεγονός ότι ο κόσμος παρέμεινε σιωπηλός έναντι της κατοχής. Δεν κατάφερε να δει την αντίδραση που ήλπιζε από τον κόσμο έναντι των ενεργειών του τουρκικού στρατού στην Κύπρο. Θα μπορούσε να της προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά η αποφυγή των διαπραγματεύσεων και η μη προσέλευση στο τραπέζι.

Πέρασαν χρόνια έτσι. Άλλαξαν οι ισορροπίες στον κόσμο. Διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, γκρεμίστηκε το τείχος του Βερολίνου, μοιράστηκε σε εφτά κομμάτια η Γιουγκοσλαβία. Η Μέση Ανατολή έγινε άνω κάτω. Κτίστηκαν νέες συμμαχίες. Και βρέθηκε μαύρος χρυσός στις θάλασσες της Κύπρου. Φυσικό αέριο και πετρέλαιο! Η ελληνοκυπριακή πλευρά επούλωσε τις πληγές του 1974, έκτισε μια νέα ζωή στον νότο, έγινε μέλος της ΕΕ. Αντίθετα, κατέρρευσε η τουρκική πλευρά στα χέρια της Τουρκίας, η οποία κατέκτησε το μισό νησί.

Μέσα στην μέθη του πλιάτσικου, οι Τουρκοκύπριοι αιχμαλωτίστηκαν εντελώς και έγιναν όμηροι της Τουρκίας. Οι Τουρκοκύπριοι, που από το 1974 μέχρι το 2003 ζούσαν μια «ζωή στο μαντρί», πήραν ανάσα μόνο με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003. Αν δεν άνοιγαν τα οδοφράγματα, θα μπορούσαν να ξεσηκωθούν. Ξεχάσατε πώς φώναζαν «στον νότο» οι διαμαρτυρόμενοι σε πάρα πολλά συλλαλητήρια τότε και ήθελαν να γκρεμίσουν τα οδοφράγματα;

Η ελληνοκυπριακή πλευρά τώρα το ομολόγησε. Δεν γίνεται τέτοια πολιτική ισότητα, είπε. Και καλά έκανε. Έτσι μπορούμε να δούμε καθαρότερα μπροστά μας. Γιατί τώρα; Η ελληνοκυπριακή πλευρά πλέον δεν νιώθει ανίσχυρη όπως την περίοδο μετά το 1974. Είναι πολύ ισχυρές οι συμμαχίες που έκτισε λόγω των ενεργειακών πόρων που βρίσκονται στην θάλασσα. Ειδικά οι σχέσεις με το Ισραήλ, την ισχυρότερη χώρα της Μέσης Ανατολής. Οι συμφωνίες με την Αίγυπτο. Και αναμφίβολα η συμμετοχή και της Ελλάδας σε αυτές τις συμμαχίες.

Υπάρχουν στρατιωτικές συμμαχίες και στην ξηρά, όχι μόνο στην θάλασσα. Διεξάγονται κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Όλα αυτά ανέβασαν την αυτοπεποίθηση των Ελληνοκυπρίων που άρχισαν να λένε όσα δεν μπορούσαν να πουν για χρόνια. Και επέλεξαν καλά τον χρόνο. Η Τουρκία περνά μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ιστορίας της. Βρίσκεται σε πλήρη κατάρρευση. Κατευθύνεται καθημερινά όλο και πιο πολύ προς το σκοτάδι στα χέρια ενός δικτάτορα τον οποίο δεν συμπαθεί ο κόσμος. Δεν είναι εύκολο να βγει από το βούρκο της Συρίας. Ακόμα προσπαθεί παρά το γεγονός ότι υπέστη συντριβή, αλλά μάταια.

Στο τέλος θα αποχωρήσει από την Συρία. Είναι πολύ δύσκολο να υλοποιήσει τα νέα επιθετικά της σχέδια. Την άφησαν στα μισά του δρόμου και οι αιμοβόροι τζιχαντιστές τους οποίους εμπιστευόταν πιο πολύ πάνω σε αυτό το θέμα. Οι τζιχαντιστές, που θεωρούν προδοσία για τους ίδιους την συμφωνία του Έρντογαν με την Ρωσία, συνέτριψαν τις άλλες τζιχαντιστικές ομάδες που υπέκυψαν σε αυτή την συμφωνία. Αυτή την στιγμή στο Ίντλιμπ κυριαρχούν οι τζιχανιστές που δεν ακούνε πλέον τον Έρντογαν.

Και αυτό διευκολύνει το έργο του συριακού στρατού και της Ρωσίας που ετοιμάζονται να πάρουν στα χέρια τους το Ίντλιμπ. Ο Πούτιν διώχνει τον Έρντογαν από την Συρία χωρίς να διασαλεύσει τις σχέσεις του μαζί του. Θα το δείτε. Θα προκληθεί αναταραχή στην Τουρκία την ώρα που σημάνει ηρεμία στην Συρία.

Σε μια τέτοια περίοδο η ελληνοκυπριακή πλευρά έβγαλε αυτό που είχε μέσα της. Οι συγκυρίες στον κόσμο είναι υπέρ της. Θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή μόλις αρχίσει να βγάζει φυσικό αέριο από την θάλασσα. Κενές αποδείχτηκαν οι ελπίδες της Τουρκίας που ονειρευόταν ότι θα περάσει μέσω του εδάφους της ο αγωγός. Άλλωστε θα ήταν σωστή τρέλα να γίνει μια τέτοια συμφωνία με την Τουρκία, η οποία από την μια κατέχει την Κύπρο εδώ και τόσα χρόνια και από την άλλη στενάζει κάτω από το πέλμα ενός φασίστα δικτάτορα.

Ενόσω δεν απαλλάσσονται από την Τουρκία, οι Τουρκοκύπριοι θα χάσουν και τα υφιστάμενα δικαιώματά τους στο νησί. Συχνά καταχωρείται αγωγή εναντίον μου με την κατηγορία της «προσπάθειας διασάλευσης των σχέσεων Τουρκίας – ΤΔΒΚ». Κάνουν λάθος, αλλά μακάρι να μπορούσα να τις διασάλευα…

apopseis

https://infognomonpolitics.blogspot.com/2019/01/18-82.html#more