Γιατί συγκρούεται η Τουρκία με τις ΗΠΑ

του Αμπντουλκαντίρ Σελβί

 

Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης

Όταν ήλθε ο Πούτιν στην Αττάλεια για τη Σύνοδο των G-20, ο Πρόεδρος Ερντογάν τον ενημέρωσε επί του χάρτη για την επικείμενη τότε «Μεγάλη Επιχείρηση Τζαραμπλούζ».

Όταν ο Πούτιν είδε το χάρτη που του έδειξε ο Ερντογάν, είπε ότι «Η Αμερική σχεδιάζει να δώσει την περιοχή αυτή στους Κούρδους».

Αν δεν είχε καταρριφθεί το ρωσικό αεροσκάφος, στις 24 Νοεμβρίου, μετά από μια-δυο μέρες θα γινόταν η «Μεγάλη Επιχείρηση Τζαραμπλούζ«, με πρωταγωνιστές τις ΗΠΑ και την Τουρκία. Με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, η κατάσταση και οι εξελίξεις στη Συρία γύρισαν ανάποδα για την Τουρκία.

Όσα είχε πει εκείνη τη μέρα ο Πούτιν στον Ερντογάν, σήμερα γίνονται πραγματικότητα. Με μια διαφορά. Δεν τα κάνουν οι Αμερικανοί αλλά ο ίδιος ο Πούτιν. Και μάλιστα με την υποστήριξη των ΗΠΑ.

Προχθές έγινε στην Άγκυρα μια κρίσιμη σύσκεψη ασφαλείας υπό την προεδρεία του Ερντογάν. Ενώ τη φορά αυτή, εν αντιθέσει με τις άλλες, γίνεται προσπάθεια οι πρόσφυγες να κρατηθούν σε καταυλισμούς στο εσωτερικό της Συρίας, η πίεση είναι τέτοια που οι «πόρτες» του φράγματος πάνε να σπάσουν.

Ενώ οι Ρώσοι βομβαρδίζουν από αέρος και στην ξηρά προελαύνουν οι Κούρδοι του PYD, ο λαός με σχέδιο ωθείται προς την Τουρκία. Όμως δεν είναι μόνο η πτυχή των προσφύγων. Η διακοπή του άξονα επικοινωνίας της Τουρκίας με τους Τουρκομάνους και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, είναι ένα πολύ πιο σοβαρό ζήτημα.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν, επιστρέφοντας από το ταξίδι του στη Λατινική Αμερική, είπε ότι «στη Συρία δεν θέλουμε να πέσουμε στο λάθος που κάναμε στο Ιράκ. Η Τουρκία είναι αποφασισμένη να παρεμποδίσει τη δημιουργία του κράτους της Βόρειας Συρίας, όπως έγινε στο Βόρειο Ιράκ. Δεν θα μείνουμε θεατές σε μια τέτοια εξέλιξη. Θα ληφθούν όλα τα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης και της ένοπλης επέμβασης».

Στην Άγκυρα εξετάζονται τον τελευταίο καιρό εναλλακτικά σενάρια.

Ένα απ’ αυτά αφορά την κατάσταση στην Αζάζ, που είναι στα χέρια της αντιπολίτευσης. Ο Ερντογάν το είχε πει και για το Κομπάνι και τον είχαν παρεξηγήσει. Όμως το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το Χαλέπι. Αν δεν ληφθούν μέτρα, θα πέσει από μέρα σε μέρα. Όμως ποιος θα πάρει μέτρα; Ο σύμμαχός μας οι ΗΠΑ, που κλείνουν τα μάτια σε ό,τι κάνει η Ρωσία;

Στη φάση αυτή πρέπει να προστατευθεί η Αζάζ. Εμείς, στο ζήτημα της Συρίας, παρά τις απώλειες και τις δυσάρεστες εξελίξεις που έχουμε εκεί, κινούμαστε με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ, μαζί με τους συμμάχους μας του συνασπισμού κρατών. Για το λόγο αυτό δεν υπάρχει στο τραπέζι σχέδιο εισβολής του τουρκικού στρατού στο Αζάζ. Όμως δεν είναι και κάτι που δεν έχει συζητηθεί σε ορισμένους κύκλους στην Τουρκία. Η προστασία της Αζάζ είναι στρατηγικής σημασίας και γίνεται ένας πολύ σοβαρός σχεδιασμός για την προστασία της. Με βάση αυτόν, η Τουρκία εξετάζει το θέμα της παρεμπόδισης του κύματος προσφύγων με μέτρα που θα λάβει μέσα στο έδαφος της Συρίας, πάντα στα πλαίσια των δυνατοτήτων που της δίνει το διεθνές δίκαιο. Και δεν αναφέρομαι στους καταυλισμούς προσφύγων που έχουν δημιουργηθεί κοντά στα σύνορα, αλλά ειδικά στην Αζάζ.

Το δεύτερο θέμα πάνω στο οποίο γίνονται σχεδιασμοί είναι ο άξονας του Μάρε, που είναι ανάγκη να παραμείνει ανοικτός, από τον οποίον «αναπνέει» η αντιπολίτευση. Αν κοπεί αυτός ο άξονας, θα έχουν κλείσει όλα τα κανάλια ανεφοδιασμού της αντιπολίτευσης. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί μια γραμμή-άξονας ασφαλείας.

Το ενδεχόμενο δημιουργίας ενδιάμεσης ζώνης και ζώνης ασφαλείας έχει πια ξεπεραστεί από τα γεγονότα. Τώρα είναι στρατηγικής σημασίας και γίνονται προετοιμασίες και εργασίες να κρατήσουμε ανοικτή μια γραμμή-άξονα ασφαλείας. Αυτή είναι η γραμμή-άξονας μήκους 20 χλμ, μεταξύ Tel Rıfat και Mare.

Στη φάση αυτή, πρέπει να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ, με την οποία κάναμε συνασπισμό για τη Συρία και της ανοίξαμε τη βάση του Ιντζιρλίκ, σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές όχι μόνο δεν είναι μαζί μας, αλλά είναι απέναντι.

Σε αεροδρόμιο στη Χασάκα της Συρίας, του οποίου οι ΗΠΑ την πίστα επεξέτειναν κατά  160 μ., άρχισαν να προσγειώνονται ρωσικά αεροπλάνα. Εκτός αυτού, οι Ρώσοι συνεχίζουν να επεκτείνουν τις δυνατότητες του αεροδρομίου του Καμισλί.

Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μια ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας για το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD). Παρά το διάβημα διαμαρτυρίας που κάναμε στον πρέσβη των ΗΠΑ στην Άγκυρα, John Bass, ο εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού ΥΠΕΞ, αντιναύαρχος εν ενεργεία, John Kirby, συνέχισε την ίδια στάση υποστήριξης του PYD.

Μήπως θα έπρεπε τώρα η Τουρκία να φέρει στο προσκήνιο την συμφωνία για το Ιντζιρλίκ; Είναι πλέον φανερό ότι υπάρχει μυστική συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τη Συρία. Δουλεύουν πάνω σε ένα άλλο σχέδιο. Από τη μια πλευρά θα σχεδιάζουν να ιδρύσουν ένα κράτος Νουσαϊρί (αλαουιτών), στην παράλια περιοχή, και από την άλλη ένα κράτος σουνιτών Αράβων.

Τέλος, στην περιοχή των συνόρων θα δημιουργήσουν τον Κουρδικό διάδρομο, που θα είναι υπό τον έλεγχο ΗΠΑ και Ρωσίας.

Άλλωστε, οι ΗΠΑ ξέρουν καλύτερα από μας ότι το PYD είναι η άλλη όψη του ΡΚΚ. Εκείνοι που διευθύνουν τις επιχειρήσεις του PYD, είναι 109 στελέχη του ΡΚΚ που διετέλεσαν διοικητές Περιφερειών των ανταρτών στην Τουρκία. Αυτοί είναι οι πιο πετυχημένοι διοικητές του PYD στο πεδίο της μάχης. Εννιά από αυτούς ήλθαν στη Συρία, ενώ είχαν θέσεις της οργάνωσης στην Ευρώπη. Από αυτά τα 109 στελέχη του PKK, μόνο οι 27 είναι από τη Συρία. Οι 16 είναι από το Ιράν και όλοι οι άλλοι από την Τουρκία.

Πώς είναι λοιπόν άλλο το PYD και άλλο το ΡΚΚ σύμμαχοί μας Αμερικανοί;

Πώς είναι λοιπόν άλλο το PYD και άλλο το ΡΚΚ πρέσβη των ΗΠΑ κύριε John Bass;

Ανάμεσα στους 35-38.000 μαχητές του PYD, υπάρχουν περίπου 7.000 στελέχη του ΡΚΚ. Από τα 53 ανώτατα στελέχη του ΡΚΚ, τα 17 βρίσκονται στη Συρία. Ανάμεσα σ” αυτούς οι Mustafa Karasu, Sofi Nurettin και Bahoz Erdal…

Εκτός αυτού, στις περιοχές Derik και Dırbasiye της Βόρειας Συρίας υπάρχουν δυο στρατόπεδα εκπαίδευσης του ΡΚΚ. Στο Κομπάνι υπάρχει στρατόπεδο εκπαίδευσης του Μαρξιστικού Λενινιστικού Κόμματος Τουρκίας MLKP.

Είναι πλέον φανερό ότι έχει αρχίσει να δημιουργείται ένα δεύτερο Κανδήλι στα σύνορα του Ιράκ με τη Συρία, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Αυτό γίνεται στην περιοχή των Γεζιντί, το Σενκάλ, το οποίο υπερασπίστηκε το ΡΚΚ από τις επιθέσεις του Ι.Κ. Τότε το ΡΚΚ προστάτεψε και έσωσε τις ζωές 98 χιλιάδων Γεζιντί. Τα ηγετικά στελέχη του ΡΚΚ, Mustafa Karasu και Sofi Nurettin, εδώ και λίγο καιρό είναι στο Σενκάλ.

Το ΡΚΚ εγκαταστάθηκε στο Κανδήλι μετά τον Πόλεμο του Κόλπου. Μόνο που το Σενκάλ δεν είναι τόσο μακριά από τα σύνορά μας, όπως είναι το Κανδήλι.

Τέλος, ενώ ιδρύονται τα καντόνια στη Συρία, με την ευκαιρία της επιχείρησης στη Συρία, την ίδια στιγμή ιδρύεται και ένα δεύτερο Κανδήλι στο Σενκάλ. Και μάλιστα μπροστά στη μύτη μας.

Και αυτό το δεύτερο Κανδήλι, το στήνει και πάλι η σύμμαχος μας, οι ΗΠΑ,όπως έκανε και το πρώτο.

Πηγή: Γενί Σαφάκ

infognomonpolitics.blogspot.gr

πηγή: 

http://www.pentapostagma.gr/2016/02/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%8d%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b7%cf%80%ce%b1.html#ixzz402tbqcAk