Μια σελίδα Ποίησης

Έξι επιλογές

Δημήτρης Κούνδουρος

(από τη «Μυθογραφία α΄»)

Εκδόσεις Γαβριηλίδη)

Μέσ’ στο σκοτάδι μάτια κάρβουνο

Καρμίνι κάρβουνο κατάσαρκα

Αγκάθι πυρωμένο.

Είπε...

Κάτω, είπε.

Στο όνομα της πέτρας κάτω,

Είπε.

Κόκκινο σπαρτό μαλλί στη πέτρα,

Μαχαίρι μαύρο, κάτω,

Χαμηλά άσπρο χώμα, κάτω,

Χτύπημα, χτύπημα, χτύπημα,

Κόμπος.

Λύνονται οι αρμοί, τα δεσίματα,

Είπε:

Άνοιξε, είπε, άνοιξε γκρίζο, άνοιξε πικρό,

Άνοιξε αίμα αρμυρό

Να βγει η ψυχή μου

Κάρβουνο καρμίνι πολύ πυρωμένο

Η ψυχή μου που διψά

Είπε...

Κώστας Μπίσδας

(Από τα «Χρώματα σε παρένθεση» )

Εκδόσεις Ίδμων

Άμα δε φθάνεις ό,τι αγαπάς

γίνεσαι ουρανός

και τ΄ αγκαλιάζεις

και τα παράθυρα ανοιχτά

σε ανθώνες πορτοκαλιών οι πιθανότητες

φυσάει

τίποτε δε βλέπουμε

ψηλά λιχνίζομαι με σκέψεις

αν παίρνει τα μαλλιά σου άνεμος Εγώ

τα φθάνω στο όνειρο

αν πέπλα του χιονιού σηκώσεις

αν τρέχουνε νερά

αν χρόνος

ούτε που βρήκα λέξεις της καρδιάς

και σ΄ έχασα

κι ακόμα τρέμω σάμπως σκυλί στο κρύο

α, όχι, όχι!

τώρα αφήνομαι σε χιόνι

ας μη με πάρουν αίματα....

Χάρης Παρετζόγλου

(«Αφουγκρασμοί»)

Εκδόσεις Αντίκτυπος

Η έκτη αίσθηση

Ακούω το φως

Και βλέπω τους ήχους

Νύχτες και ημέρες

Οι τριβές που ζουν μεταξύ τους.

Μιλάω στα δέντρα

Τον άνεμο πιάνω

Γυναίκες και άντρες.

Οι τριβές που δρουν μεταξύ τους.

Σαν να βγαίνει φωτιά

Σαν να βγαίνει πνοή

Είναι αυτός ο ψαλμός

Είναι του χρόνου η φωνή

Σκοτάδι και φως.

Οι ψυχές, που ζουν μεταξύ τους.

Πρόδρομος Ματζαρίδης

(Από το «Ορατών και Νοουμένων»)

Εκδόσεις Γαβριηλίδη

Ένας Θεός το ξέρει

Μια σταγόνα νερό είναι.

Αν το αναλύσεις χημικά,

Δυο μέρη υδρογόνου κι ένα οξυγόνο θα βρεις.

Τίποτε άλλο.

Μα τι κρύβει μέσα του ένας Θεός το ξέρει.

Για το δάκρυ μιλώ.

Παναγιώτα Χριστοπούλου-Ζαλώνη

(από τα «Ένα μάτσο από τα κρεμ τριαντάφυλλά μου»)

Εκδόσεις ‘ξάστερον

Η ζωή με το ποίημα

Το όνειρό μου,

ξεσχισμένο κρίνο, πεταμένο στο χώμα.

Το ματωμένο γάλα,

χτυπιέται απ΄το παράπονο,

δίπλα στο ξεσχισμένο κρίνο.

Ξερονήσια, παγωμένα ρεύματα,

ομίχλες κι άγρια λησμονιά.

Η ζωή ασήμαντη, ανήμπορη,

πιασμένη στο αγκίστρι του καημού,

προσπαθεί να μπει

μέσα στο ποίημα.

Μαρία Καλλιαντά-Γαλλίου

(Από τις «Χορωδίες των στοιχειωμένων»)

Εκδόσεις Μαυρίδη

Χωρίς προσμονή

Κλείδωσα τις υποσχέσεις σου.

Μην έρθεις όμως και σήμερα

γιατί θ΄ αφήσεις κάθε αύριο αδειανό

χωρίς την προσμονή σου.

ΦΩΤΟ: Σταύρος Μοσχόπουλος