Ο Δονάτος Πιτζαµάνος ήταν Κρητικός ζωγράφος που γεννήθηκε ανάμεσα στα 1470 και 1485. Υπήρξε αδελφός του επίσης ζωγράφου Άγγελου Πιτζαμάνου και όπως εκείνος εργάστηκε και διέπρεψε στην Ιταλία κατά την εποχή της Αναγέννησης.
Ο Αλκμάνας και τι αναφέρει ο περιηγητής Παυσανίας για το μνημείο του αρχαίου αυτού Έλληνα ποιητή, που πολλοί πιστεύουν ότι ήταν ο Στίβεν Χόκινγκ της αρχαιότητας!..
Της Ελένης Σιούφτα, δασκάλας – συγγραφέως
Αργυρώ
Μποζώνη
Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
Ο άνθρωπος που έπλασε τόσες όμορφες ιστορίες για τα παιδιά, διέγραψε …καριέρα «μπαμπούλα» για να τρώνε το φαΐ τους! Από την εποχή του Σόλωνα και του Θαλή ακόμα, τον 8ο αι. π.Χ., υπήρχε το φόβητρο για τα απείθαρχα παιδιά.
Το 1944, πριν από ογδόντα χρόνια, έφυγε από τη ζωή ο ζωγράφος και χαράκτης Σωκράτης Σούρσος. Είχε γεννηθεί το 1873 στην Κωνσταντινούπολη, αλλά ο επίσης ζωγράφος πατέρας του Ηλίας, ο οποίος είχε διακοσμήσει με τοιχογραφίες του τα ανάκτορα του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄(1842-1918), καταγόταν από το χωριό Τυρός της Αρκαδίας.
+
29 Ιανουαρίου 1430
Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη πολλών αγιογράφων. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Αντρέι Ρουμπλιόφ. Στη Ρωσία αυτό το όνομα είναι γνωστό στον καθένα, ακόμη και στους ασπούδαχτους. Στο εξωτερικό το ξέρουν πολλοί, ιδιαίτερα μετά την ομώνυμη ταινία του Αντρέι Ταρκόφσκι.
Το σίγουρο είναι πως ο πλανόδιος κανατάς δεν είχε διαφύγει της γυναικείας αντίληψης, καθώς επρόκειτο για άνδρα ευθυτενή, ευειδή, με όμορφα γαλανά μάτια και περιποιημένο μουστάκι.
Σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών (1844-1848) με καθηγητές τους αδελφούς Φίλιππο και Γεώργιο Μαργαρίτη και τον Raffaelo Ceccoli. Το 1846 βραβεύεται στην κατηγορία της Ελαιογραφίας.
Γράφει
ο Κώστας Ευαγγελάτος,
Ζωγράφος,
λογοτέχνης, θεωρητικός της τέχνης.
Ο Μορίς Ουτριλό / Maurice Utrillo γεννήθηκε το 1883 στην Μονμάρτρη του Παρισιού. Ήταν ο γιος της ζωγράφου Σουζάν Βαλαντόν. Σοuζάν είναι ψευδώνυμο της νεαρής Μαρί-Κλεμεντίν, που ήταν τότε μοντέλο ενός δεκαοχτάχρονου καλλιτέχνη.
Ο Πειραιάς μέσα από την διαδρομή του χρόνου, καταγράφηκε ως πολιτεία στην οποία διέμεναν κυρίως νησιώτες. Ήταν φαίνεται το βρέξιμο των ακτών από τη θάλασσα, που δημιουργούσε στους ανθρώπους την αίσθηση της εγγύτητας με τις ιδιαίτερες πατρίδες τους.
Τύραννος των Μεγάρων κατά τον 7ο π.Χ. αιώνα. Εκείνη την εποχή ο πλούτος της πόλης ήταν συγκεντρωμένος στα χέρια ολίγων πλουσίων, έτσι ώστε η μάζα του λαού και οι ακτήμονες δούλοι, ακούγανε πρόθυμα ανθρώπους που υπόσχονταν καλύτερη ζωή (βλέπετε ότι το φρούτο των υποσχέσεων, για καλύτερη ζωή, είναι γνωστό από την αρχαιότητα).
Μάνος
Στεφανίδης
Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή: Η ιστορία της τέχνης, όπως εξάλλου και κάθε ιστορία, είναι εκείνη η αφήγηση που πρέπει σταθερά να ξαναγράφεται, αφού κάθε εποχή αφενός εφευρίσκει τον εαυτό της και αφετέρου επανεφευρίσκει το παρελθόν αξιοποιώντας το, δηλαδή ερμηνεύοντας το με το δικό της, ιδιαίτερο βλέμμα. Θα συμπλήρωνα εδώ, με κίνδυνο η αφοριστική προσέγγιση να θεωρηθεί πονηρά απλουστευτική, πως καμία ερμηνεία δεν είναι αθώα.
