«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟ 1821- O Οπλαρχηγός ΜΑΜΟΥΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, (1797–1867)

Πινακοθήκη ηρωικών μορφών

(118)

Επιμέλεια Γ.Γ.Γ

====================

Ο Ιωάννης Μαμούρης ή Γιάννης του Γκούρα (Δρέμισα Φωκίδος, 1797 - Αθήνα, 12 Απριλίου 1867) ήταν οπλαρχηγός της επανάστασης του 1821 και αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στους κλέφτες της Στερεάς Ελλάδας.  Με την έναρξη της επανάστασης διετέλεσε αρχικά υπό τις διαταγές του Πανουργιά και συμμετείχε στην απελευθέρωση των Σαλώνων. Μάλιστα, ανέλαβε την φύλαξη των αιχμαλώτων Οθωμανών οι οποίοι τελικά εκτελέστηκαν σχεδόν όλοι από τον ξάδελφο του Μαμούρη, Γκούρα κατ' εντολή του Πανουργιά.

Συμμετείχε υπό τον Ανδρούτσο στις μάχες της Γραβιάς και των Βασιλικών. Αργότερα πολέμησε υπό τις διαταγές του Γκούρα διοριζόμενος ως υποφρούραρχος των ατάκτων στρατιωτών των Αθηνών, διακρινόμενος μεταξύ άλλων και για τις αυθαιρεσίες του εις βάρος των κατοίκων. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, συμμετείχε στις εχθροπραξίες στο πλευρό των κυβερνητικών δυνάμεων ενώ το 1824 προβιβάστηκε σε χιλίαρχος.

Θεωρείται ως ένας εκ των δολοφόνων του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Την 5η Ιουνίου 1825, έπειτα από εντολή του Γκούρα, προχώρησε μαζί με τους Μήτρο Τριανταφυλλίνα και Παπακώστα Τζαµάλα στη δολοφονία του αιχμάλωτου στην Ακρόπολη, Οδυσσέα Ανδρούτσου, τον οποίο στραγγάλισαν στο κελί του. Έπειτα πέταξαν το πτώμα από τον πύργο του Γουλά ώστε να φανεί πως ο θάνατος του θύματος προήλθε στην προσπάθειά του να αποδράσει.

Κατά τα τέλη του 1825 ήταν ένας από τους θιασώτες της δημιουργίας τακτικού στρατού όμως κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, αυτός και άλλοι οπλαρχηγοί αντέδρασαν φοβούμενοι πως με τη γενίκευση του θεσμού θα έχαναν την επιρροή τους. Το ίδιο έτος, συμμετείχε στην εκστρατεία του Φαβιέρου στην Εύβοια και αργότερα έλαβε μέρος στην άμυνα της Ακροπόλεως. Μετά το θάνατο του Γκούρα, τον αντικατέστησε στη θέση του φρούραρχου. Το 1828 αναδείχτηκε β' πεντακοσίαρχος στη Δ' Χιλιαρχία ενώ διακρίθηκε το 1829 για τη συμμετοχή του στη της μάχης της Πέτρας, η οποία αποτέλεσε την τελευταία εχθροπραξία της ελληνικής επανάστασης.

Στα τέλη του 1830 κατατάχτηκε στο τακτικό στράτευμα, διοριζόμενος αρχικά ως ταγματάρχης. Διακρίθηκε για τη σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισε τις εγχώριες στάσεις και εξεγέρσεις κατά του Όθωνα και ανήλθε μέχρι το βαθμό του υποστράτηγου. Πέθανε στην Αθήνα στις 12 Απριλίου 1867.

Ήταν παντρεμένος με την κόρη του Αθηναίου προύχοντα Ιωάννη Βλάχου.] Γιος του ήταν ο υποστράτηγος Ηρακλής Μαμούρης.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7%CF%82