Ζωγράφοι θυμίζουν τις χαρές του «Μένουμε σπίτι!»

Έργα τέχνης από ζωγράφους παλιούς αλλά και σύγχρονους

Εξακολουθεί να οξύνεται η κρίση της μετάδοσης του κορονοϊού και η μοναδική, σύμφωνα με τους ειδικούς, αντιμετώπισή της είναι να υποβάλουμε τους εαυτούς μας σε οικειοθελή καραντίνα, να μείνουμε σπίτι. Αν και η ιδέα και μόνο ότι δεν μπορούμε να βγούμε έξω μας τρελαίνει, ζωγράφοι, παλιοί και σύγχρονοι, μας θυμίζουν τις χαρές του «Μένουμε σπίτι!»: να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να παίξουμε επιτραπέζια, να τσιμπήσουμε κάτι απ’ το ψυγείο τα μεσάνυχτα, να χουχουλιάσουμε στο κρεβάτι και άλλα, και άλλα…

Σε αυτούς τους αβέβαιους καιρούς, οι πίνακες της Aliza Nisenbaum «Kayhan reading the New York Times (Resistance Begins at Home)» (2017) και «La Talaverita, Sunday Morning NY Times» (2016) –και οι δύο παρουσιάστηκαν στην περυσινή Whitney Biennial– δείχνουν ότι ένα πρωινό σαββατοκύριακου μπορεί να γίνει ειδυλλιακό ξεφυλλίζοντας εφημερίδα.

Aliza Nisenbaum, Kayhan reading the New York Times

Shona McAndrew, Asia (2019).

Όσους φρόντισαν να αδειάσουν σουπερμάρκετ για να γεμίσουν ψυγείο και καταψύκτες, η Shona McAndrew με τον πίνακά της «Asia» (2019) προτρέπει να απολαύσουν με νεγκλιζέ αμφίεση ένα σνακ όποια ώρα της νύχτας – και της μέρας.

Jan Steen, Woman at Her Toilet (1663).

Από τον μακρινό 17ο αιώνα, ο Jan Steen, με τον πίνακά του «Woman at Her Toilet» (1663) –το έργο βρίσκεται στο Buckingham Palace– μιλά για τη χαρά της χαλάρωσης, με το κρεβάτι ξέστρωτο, το σπίτι όχι τακτοποιημένο, ενώ η κυρία κάνει την τουαλέτα της.

Pierre Bonnard, Nude in the Bath (1925). Courtesy of the Tate.

Πολλοί από εμάς έχουμε την τύχη να έχουμε μια καλή συλλογή από επιτραπέζια. Μήπως ήλθε ο καιρός να κατατροπώσουμε τη βαρεμάρα μας επειδή είμαστε κλεισμένοι μέσα σε τέσσερις τοίχους «φωνάζει» ο πίνακας της Hilary Pecis «Harper’s Game» (2019);

Κι αν βαριόμαστε θανάσιμα, τουλάχιστον ας στρωθούμε κάπου άνετα. Όπως προτρέπει μικρούς –αλλά και μεγάλους– ο πίνακας του 1878 της Mary Cassatt «Little Girl in a Blue Armchair».

Mary Cassatt, Little Girl in a Blue Armchair (1878)

David Hockney, My Parents (1977).

Ο περίφημος πίνακας του David Hockney «My Parents», έργο του 1977 που βρίσκεται στην Tate του Λονδίνου, δείχνει μια ήσυχη οικογενειακή στιγμή στο σπίτι (και είναι υπενθύμιση ότι δεν είναι απαραίτητο να φοράμε συνέχεια πιτζάμες, ρόμπες ή φούτερ όταν δεν βγαίνουμε έξω).

Rosemarie Trockel, Living Means Not Good Enough (2002).

Είναι βέβαιο ότι στο σπίτι υπάρχουν άλμπουμ και διαφόρων ειδών coffee table books, τα οποία εδώ και καιρό δεν έχουμε ξεφυλλίσει. Μήπως, ήλθε η ώρα να τους κάνουμε μια δεύτερη επίσκεψη, όπως προτείνει η φωτογραφία του 2002, «Living Means Not Good Enough» της Rosemarie Trockel;

Για τις ποικίλες –και ατέλειωτες– απολαύσεις που υπόσχεται το να μείνουμε στο κρεβάτι μιλά τέλος ο πίνακας του Τουλούζ-Λοτρέκ «Το κρεβάτι», έργο του 1882.

Μπορεί να νιώθουμε απομόνωση υποτασσόμενοι στην οδηγία «Μένουμε σπίτι», αλλά είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος να μην προσβληθούμε ή, αν είμαστε φορείς και δεν το γνωρίζουμε, να μην μεταδώσουμε τον ιό σε επισφαλείς ομάδες. Υπομονή, υπάρχουν στο σπίτι χίλια δυο για να περάσει η μπόρα ευχάριστα – ίσως και δημιουργικά. Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε εδώ.

March Avery, Bedtime Story (1989).

Jean Honoré Fragonard, Young Girl Reading (circa 1769).

Aliza Nisenbaum, La Talaverita, Sunday Morning NY Times (2016).

John Singer Sargent, The Daughters of Edward Darley Boit (1882).

Marianne Stokes, Candlemas Day (circa 1901).

1. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ (Βασίλης Τσεκούρας). 2. Πηγή

Για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε εδώ.

https://news.artnet.com/art-world/artworks-celebrating-the-joys-of-being-home-1803378

https://ellas2.wordpress.com/2020/03/20/%ce%b6%cf%89%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%bf%ce%b9-%ce%b8%cf%85%ce%bc%ce%af%ce%b6%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%84%ce%b9%cf%82-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%ad%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf/#more-137965