Στη συνοικία Σανιτά της
Νάπολης, μοτοποδήλατα τρέχουν στους πλακόστρωτους δρόμους γύρω από τις τοπικές
αγορές, ενώ ντόπιοι και επισκέπτες σχηματίζουν ουρές για μερικές από τις
καλύτερες πίτσες του κόσμου. Πριν από περίπου 2.000 χρόνια, ωστόσο αυτή η ζωντανή
γειτονιά της Νάπολης, μιας από τις αρχαιότερες συνεχώς κατοικημένες πόλεις στον
κόσμο, ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος.
Αυτή η γειτονιά ακριβώς έξω από τα τείχη της Νεάπολης, της ελληνικής πόλης η οποία ήταν τόσο σεβαστή ώστε ακόμη και οι Ρωμαίοι επέτρεψαν την άνθιση του ελληνιστικού πολιτισμού της, ήταν κάποτε μια λοφώδης περιοχή με μαλακά πετρώματα τέφρας, γράφει στο περιοδικό Smithsonian η δημοσιογράφος και συγγραφέας Τζούλια Μπάκλεϊ, η οποία είναι εγκατεστημένη στη Βενετία.
Κάτω
από την Βία ντέι Κρισταλίνι στη συνοικία Σανιτά της Νάπολης αποκαλύφθηκε μια
εκπληκτική νεκρόπολη (Storie di Napoli)
Εδώ και αιώνες στην
ιταλική χερσόνησο άνθρωποι διαφόρων πολιτισμών έσκαβαν την τέφρα και σκάλιζαν
τάφους, χώρους λατρείας, ακόμη και κατοικίες σε στυλ σπηλιάς. Η Σανιτά δεν
διαφέρει: οι έλληνες κάτοικοι της αρχαίας Νεάπολης χρησιμοποιούσαν αυτή την
περιοχή, λίγο έξω από τα τείχη της πόλης, ως νεκρόπολη. Οι δρόμοι που σήμερα
σφύζουν από ζωή ήταν τότε μονοπάτια, σκαλισμένα σαν ποτάμια ανάμεσα σε λόφους
από τέφρα. Καθώς οι Ελληνες έχτιζαν μεγάλους οικογενειακούς τάφους, αυτά τα
μονοπάτια έγιναν αυτοσχέδιοι δρόμοι σε μια πόλη νεκρών.
Θαμμένη, τελικά, μετά
από μια σειρά φυσικών καταστροφών, η ακριβής έκταση της νεκρόπολης εξακολουθεί
να είναι ασαφής. Αλλά ο Λουίτζι Λα Ρόκα, επικεφαλής της Soprintendenza, μιας
κρατικής υπηρεσίας που έχει επιφορτιστεί με την επίβλεψη της αρχαιολογικής και
πολιτιστικής κληρονομιάς της Νάπολης, λέει ότι θα πρέπει να είχε «δεκάδες»
τάφους. Πολλαπλές σοροί αναπαύονταν σε κάθε τάφο, ωστόσο παραμένει άγνωστο το
αν ανήκαν σε οικογένειες ή ήταν μέλη πολιτιστικών και πολιτικών ομάδων.
Για
τη συνέχεια εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου