Όταν η επιχειρηματικότητα συναντά την τέχνη

Η Οινοποιητική Μονεμβασιάς ανοίγει τους φιλόξενους χώρους της και στην τέχνη καλώντας τον ζωγράφο Τζέιμς Φουτ

Κείμενο: Γεωργία Κακούρου-Χρόνη

Η Λακωνία πρέπει να είναι υπερήφανη για τις οινοποιητικές της μονάδες. Αμπελώνες, οινοποιεία, ευφάνταστες εμφιαλώσεις, μεγάλη ποικιλία κρασιών και κυρίως η ποιότητά τους, αναδεικνύουν μια επιχειρηματικότητα που ξεχωρίζει, γιατί κινείται με γνώμονα την εργατικότητα, την εντιμότητα, την προβολή του τόπου μέσα από τα προϊόντα που συστήνονται από μόνα τους.

Στις πρώτες θέσεις η Οινοποιητική Μονεμβασιάς που ιδρύθηκε το 1997 από τον Γιώργο και την Έλλη Τσιμπίδη. Χωρίς καμιά προσωπική εμπειρία, με αγάπη για τον τόπο και τη λαχτάρα να αναβιώσουν τη μεσαιωνική Malvasia τόλμησαν το μεγάλο εγχείρημα. Κι ο στόχος όχι απλώς επετεύχθη, αλλά σήμερα, με τη συμπαράσταση και των τριών χαρίτων τους, των τριών κοριτσιών τους, της Μαριαλένας, της Αναστασίας και της Άρτεμης, τα κρασιά της οικογένειας Τσιμπίδη ευφραίνουν καρδίας σε πολλές χώρες του κόσμου και συσσωρεύουν διεθνή βραβεία. Δεν υπάρχει χρονιά χωρίς σημαντικές διακρίσεις.

Ωστόσο η Οινοποιητική Μονεμβασιάς δεν μένει στα κεκτημένα. Ανοίγει τους φιλόξενους χώρους της –που σε υποδέχονται με τα αρωματικά φυτά της ελληνικής γης– και στην τέχνη. Φιλοξενούμενός της εφέτος ο ζωγράφος Τζέιμς Φουτ (James Foot). Ο Τζέιμς Φουτ, γεννημένος στην Κορνουάλη, είναι είκοσι χρόνια που πηγαινοέρχεται στην Ελλάδα, έως ότου πάρει την απόφαση να εγκατασταθεί –αν και οι τόποι που τον διεκδίκησαν ήταν πολλοί– τα τελευταία πέντε χρόνια μόνιμα στο Κυπαρίσσι Λακωνίας αποκτώντας και την ελληνική υπηκοότητα.

Πολυτάλαντος και πολυσχιδής• με αγροτικές καταβολές που του δίδαξαν να βλέπει τη φύση, να την αγαπά, να την καλλιεργεί και τελικά να την αποτυπώνει. Με σπουδές που βρήκαν διέξοδο στο θέατρο, στη συγγραφή, στην παράσταση και την παραγωγή επέλεξε τελικά τη ζωγραφική στην οποία συμφύονται όλες αυτές οι εμπειρίες. Ως όλη η περιπλάνηση στον χώρο των τεχνών, στην ομορφιά της φύσης και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων να κατέληξε συμπυκνωμένη στη ζωγραφική επιφάνεια.

 

Τρύγος Ι, Βελιές, 28x38cm

Με μέσα το σχέδιο, το χρώμα με περιορισμένη άλλες φορές την παλέτα του κι άλλες με αποχρώσεις του ιδίου χρώματος, απαθανατίζει αυλές, βάρκες, ταπεινές αυλόπορτες, την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της Μονεμβασιάς και των Σπετσών, για να περιοριστούμε στην ελληνική θεματολογία του, που δεν κατέχει στο έργο του την αποκλειστικότητα. Με τη δύσκολη τεχνική της υδατογραφίας που δεν συγχωρεί εύκολα τα λάθη, με τη σύλληψη και τη δημιουργική διαδικασία σε ετοιμότητα, με την ολοκλήρωση των μικρών έργων στην ύπαιθρο και των μεγάλων στο εργαστήρι, μάς προσφέρει ένα έργο που το απολαμβάνει η όραση.

Για τη συνέχεια εδώ:

https://elculture.gr/otan-i-epicheirimatikotita-synanta-tin-techni/