Κείμενο: ελc team
Έφυγε από τη ζωή ο
ζωγράφος Στέλιος Φαϊτάκης, ένας από τους σημαντικούς διεθνείς Έλληνες
εικαστικούς της γενιάς του, σε ηλικία 47 ετών. O ζωγράφος που επανατοποθέτησε
τη βυζαντινή τέχνη στην πιο σύγχρονη μορφή της.
«Ριζωμένος στη Βυζαντινή
τέχνη, ερευνώ, ανακαλύπτω και χρησιμοποιώ μια πληθώρα τρόπων καλλιτεχνικής
δημιουργίας που πηγάζουν από διαφορετικές παραδόσεις, όπως τη Μεξικανική
μνημειακή ζωγραφική, την τέχνη του Θιβέτ, της Ιαπωνίας, τη σχολή της Φλάνδρας
και άλλες.
«Επιπλέον, συνδυάζω τις
πολιτισμικές παραδόσεις με στοιχεία που προκύπτουν από την προσεκτική
παρατήρηση της σύγχρονης παγκόσμιας κουλτούρας. Σεβόμενος τις επιρροές μου,
προσπαθώ ταυτόχρονα να διατηρήσω έναν αμιγώς προσωπικό χαρακτήρα και η δουλειά
μου να μην αναπαράγει το ύφος των παλιών μαστόρων.», έχει αναφέρει για το έργο
του ο Στέλιος Φαϊτάκης.
Στέλιος
Φαϊτάκης Στέλιος Φαϊτάκης, Fortunately absurdity is lost (but they have hoped
for much more), 2014, ακρυλικό σε MDF, Συλλογή Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης
Τέχνης, Αθήνα (ΕΜΣΤ), άποψη εγκατάστασης, ΑΝΤΙΔΩΡΟΝ. Η Συλλογή του ΕΜΣΤ,
Fridericianum, Κάσελ, φωτογραφία: Nils Klinger
Ο Στέλιος Φαϊτάκης
γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
(2003) με καθηγήτρια τη Ρένα Παπασπύρου στο Γ’ εργαστήριο ζωγραφικής.
Παρακολούθησε μαθήματα Αγιογραφίας, ως κατ’ επιλογήν μάθημα, με δάσκαλο τον κ.
Σώζο Γιαννούδη.
Έργα του έχουν
παρουσιαστεί σε πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το
εξωτερικό, μεταξύ άλλων: 1η Μπιενάλε της Ρίγας “RIBOCA” (2018), «Αντίδωρον»,
έκθεση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), μέρος της Documenta 14,
Κάσελ (2017), «Δικαίωμα στο μέλλον», Μουσείο Τέχνης του 20ου και 21ου αιώνα,
Αγία Πετρούπολη (2017), «Τέμπλον», Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης
(2017), «Κοινοί ιεροί τόποι», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜOMus),
Θεσσαλονίκη (2017), Lasco Project #6, με ανάθεση μόνιμης τοιχογραφίας στο
κτήριο του Palais de Tokyo, Παρίσι (2016), “Shit and Die”, Palazzo Cavour, Τορίνο
(2014), 1η Μπιενάλε του Κιέβου (2012), τοιχογραφία στην πρόσοψη του Δανέζικου
περίπτερου στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας (2011), «Art in the Street», MoCa,
Λος Άντζελες (2011) και 1η Μπιενάλε της Αθήνας «Destroy Athens» (2007). Η
τελευταία ατομική έκθεση του Στέλιου Φαϊτάκη έλαβε χώρα το 2018 στην γκαλερί
Rabouan Moussion στο Παρίσι με τίτλο «Επιστημονικό Δόγμα».
Stelios Faitakis In Agony
(Wolfgang Pauli) 2021 Mixed media on wood 120 x 100 cm
«Ο πυρήνας της δουλειάς
μου είναι η αποκαλούμενη “ανθρώπινη κατάσταση”, η οποία προκύπτει από τα
διαρκώς αναπάντητα ερωτήματα της ύπαρξης. Σε αυτό το πλαίσιο, το έργο μου
αντλεί την έμπνευσή του από τη θρησκεία και την πνευματικότητα, τη φιλοσοφία,
από άλλες μορφές τέχνης, την επιστήμη, τις ανθρώπινες σχέσεις, την ιστορία κ.α
και τοποθετεί όλα αυτά τα στοιχεία σε διάλογο μεταξύ τους με σκοπό να
δημιουργήσει μια σύνθετη αφήγηση.
Θέλησή μου είναι να
προσφέρω στον θεατή μια ευκαιρία να αποδράσει από τον ορθολογισμό που επιβάλλει
η εποχή της υψηλής τεχνολογίας και της μηχανοποίησης των ανθρώπινων σχέσεων, να
βρεθεί σε τόπους που βρίσκονται πέρα από τον χρόνο, να θέσει εκείνα τα
ερωτήματα που θα διευρύνουν την αντίληψή του και να βελτιώσει τη σχέση του με
τον κόσμο που τον περιβάλλει. »
Στέλιος
Φαϊτάκης
https://elculture.gr/efyge-apo-ti-zoi-o-zografos-stelios-faitakis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου