Θεόδωρος Σπυρόπουλος
Είναι σκεπασμένος με 200 τόνους χαλίκι!...Γιατί;...Γιατί δεν άρεσε σε μερικούς. Τέλος πάντων οι Άγγλοι θεώρησαν ότι η Λακωνία τους ανήκει....Από πού;...Ρωτήστε τους. Μιλάμε για την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή που είχε δεσμεύσει τη Λακωνία για να κάνει τις έρευνες της....Την είχαν δεσμεύσει από πού;...Από το ελληνικό κράτος....Δεν είχε αρχαιολόγους το ελληνικό κράτος και παρέδωσε την περιοχή στους Άγγλους;
Η σκέψη ήταν πάντα
σωστή. Στην πράξη τα στραβώνουν τα πράγματα. Δηλαδή, μετά την απελευθέρωση του ελληνικού
κράτους οι ξένοι και το φιλελληνικό κίνημα είχε συμβάλει ουσιαστικά στην
υπόθεση της ανεξαρτησίας. Όλοι αυτοί, λοιπόν, οι μεγάλοι σοφοί και φιλέλληνες
είπαν «είμαστε στη διάθεση σας να συνεργήσουμε στη μελέτη για την αποκάλυψη των
ελληνικών αρχαιοτήτων»
Πρέπει, για να είμαστε αντικειμενικοί, να
πούμε ότι η επιστήμη της Αρχαιολογίας θεμελιώθηκε από σοβαρούς επιστήμονες,
κυρίως του εξωτερικού. Όχι ότι και οι δικοί μας δεν συνέβαλαν. Αλλά μαθητεύσαμε
και ήταν φυσικό. Δηλαδή, σε μια Ελλάδα που βγαίνει από μια δουλεία 400 χρόνων,
οι άνθρωποι αυτοί ήρθαν και έχουν κάνει πρότυπες ανασκαφές και καταπληκτικές
μελέτες.
Και οι Γάλλοι, και οι Άγγλοι και οι Γερμανοί.
Εν πάση περιπτώσει, στη διανομή -επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη,
γιατί τη διένειμαν την περιοχή μεταξύ τους και είπαν οι Γερμανοί «εμείς θα
πάρουμε την Ολυμπία» και δεν ξέρω κατά πόσο το δικό μας κράτος αντέδρασε αλλά
πολύ φοβούμαι ότι ή συμφώνησε ή αναγκάστηκε να συμφωνήσει.
Οι Γάλλοι τους Δελφούς και τη Δήλο, οι Αμερικανοί την Αγορά των Αθηνών, τη Σαμοθράκη, οι Άγγλοι με τον Έβανς είχαν σκάψει την Κνωσό, οι Ιταλοί τη Φαιστό, ενώ οι Άγγλοι έδειξαν προτίμηση και προς την Λακωνία και μάλιστα ιδιαίτερη επιμονή προκειμένου να εντοπίσουν και να ανακαλύψουν το ανάκτορο του Μενελάου και της Ελένης. Παράλληλα ήθελαν να βρουν ένα σημαντικό δωρικό Ιερό στη Σπάρτη, για να μελετήσουν την δωρική τέχνη, κατά το αντίστοιχο των Γερμανών που ανέσκαψαν το σημαντικό Ιερό της Ολυμπίας.
Στο δεύτερο σκέλος της
επιδίωξης τους πέτυχαν πράγματι, έσκαψαν το σημαντικότερο και καλύτερα
διατηρημένο Ιερό της Σπάρτης, το Ιερό της αρχαίας Αρτέμιδος. Βέβαια η μελέτη
ήταν πάρα πολύ προσεκτική και μας έδωσε, παρά τα λιγοστά ευρήματα, σημαντικά
στοιχεία για να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της λακωνικής τέχνης και
αρχιτεκτονικής. Διότι η Σπάρτη δεν ήταν μόνο στρατιωτική δύναμη. Ήταν ένας
μεγάλος χώρος πολιτισμού και στο χορό και στη μουσική και στην ποίηση και στην
επιστήμη και στην αστρονομία, κ.λπ. Αργότερα, βέβαια κάθε πνευματική δημιουργία
απαγορεύτηκε. Κάθε αναγραφή ιστορικού γεγονότος απαγορεύτηκε. Η Σπάρτη δεν έβγαλε
ποτέ, κανέναν ιστορικό. Αυτή η νέα στροφή στην ιστορία της έγινε από το 550 και
μετά.
Τότε όμως ήταν μία
πολιτική προσωπικότητα που δρούσε στη Σπάρτη. Ένας από τους επτά σοφούς, ο
περίφημος Χείλων ο Λακεδαιμόνιος. Αυτός ήταν Αμυκλαίος και θέλω να πιστεύω ότι
οι Αμύκλες υπήρξαν πάντα ένα ισχυρό κέντρο Ιώνων και Αχαιών στη Λακωνία. Αυτό.
κατά τη γνώμη μου, εξηγεί γιατί και ο Τυρταίος γράφει στην Ιωνική διάλεκτο.
Στη Σπάρτη λοιπόν, τη δωρική μητρόπολη, δρούσε
πάντοτε μια ισχυρή ομάδα Αχαιών, η οποία και αντιδρούσε στη νομοθεσία και στην
πολιτική του Λυκούργου και η οποία σιγά-σιγά εξαχρείωσε και την πολιτεία αυτή.
Για τη συνέχεια εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου