Μήπως τελικά είναι παρεξηγημένος ο Πολ Γκογκέν;

Πολ Γκογκέν, Αυτοπροσωπογραφία με τον Κίτρινο Χριστό (Autoportrait au Christ jaune), 1890-1891, λάδι σε καναβάτσο, 38 x 46 cm, Musée d'Orsay, Παρίσι.

Μια νέα βιογραφία του μεγάλου ζωγράφου επιχειρεί μια επανεκτίμηση του έργου αλλά κυρίως της, αγρίως αμφιλεγόμενης, ζωής του.

ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ που έχει γράψει για άλλους επιφανείς και «άγριους» άνδρες των γραμμάτων και των τεχνών όπως ο Έντβαρντ Μουνκ και ο Φρίντριχ Νίτσε, η Σου Πριντό ξεκινά το νέο της βιβλίο που έχει τίτλο “Wild Thing: A Life of Paul Gauguin”, με μια περιγραφή των χαμένων δοντιών του μεγάλου κι αμφιλεγόμενου ζωγράφου. Τέσσερα από αυτά ανακαλύφθηκαν το 2000 σε ένα πηγάδι κοντά στο σημείο όπου βρισκόταν η τελευταία του καλύβα στη Γαλλική Πολυνησία.

Για οποιονδήποτε λόγο, ο καλλιτέχνης τα είχε κρύψει εκεί σε ένα βάζο, και η έρευνα που έκανε το Human Genome Project απέδειξε ότι ήταν δικά του. Θεωρήθηκε μάλιστα ότι τα δόντια θα μπορούσαν επίσης να προσφέρουν πειστικές αποδείξεις για τη δημοφιλή πεποίθηση ότι ο Γκογκέν ήταν «το κακό παιδί που διέδωσε τη σύφιλη στις Νότιες Θάλασσες». Όμως κανένα ίχνος θεραπείας για την ασθένεια – αρσενικό ή υδράργυρος – δεν ανακαλύφθηκε. «Ποιους άλλους μύθους επιμένουμε να συντηρούμε για τον Γκογκέν;», αναρωτιέται η Πριντό, καθώς ξεκινά την επανεκτίμηση της ζωής του.

Το έργο της αυτό βοηθάει η ανακάλυψη ενός χειρόγραφου 213 σελίδων το 2020, με τίτλο Avant et après [«Πριν και μετά»], που έγραψε ο Γκογκέν κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων απελπισμένων χρόνων του στα νησιά Μαρκέζας. Στο βιβλίο της, η συγγραφέας αμφισβητεί την καθιερωμένη καρικατούρα του Γκογκέν ως ένα είδος σκληροπυρηνικού ελευθεριάζοντα – αντιθέτως, περιγράφει λεπτομερώς, για παράδειγμα, τη σημασία μιας σειράς από νομικές μάχες που έδωσε πεισματικά ο Γκογκέν για λογαριασμό των ντόπιων Πολυνησίων στα γαλλικά αποικιακά δικαστήρια.

«Η αρετή, το καλό, το κακό δεν είναι παρά λέξεις, εκτός αν κάποιος τις διαλύσει για να χτίσει κάτι καινούριο μ’ αυτές», σημείωνε στα «αποχαιρετιστήρια» απομνημονεύματά του, και φαινόταν να το πιστεύει αυτό μέχρι και το μοναχικό του τέλος.

Για τη συνέχεια εδώ:

https://www.lifo.gr/culture/eikastika/mipos-telika-einai-parexigimenos-o-pol-gkogken