Περικλής και Ντίκος Βυζάντιος – Ζωγραφικές Συγγένειες και Αντιθέσεις Έκθεση

στο Ίδρυμα Θεοχαράκη

Το έργο των κορυφαίων ζωγράφων Περικλή και Ντίκου Βυζάντιου, πατέρα και γιου, παρουσιάζεται, για πρώτη φορά μαζί, στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, με σημαντικά έργα της καλλιτεχνικής τους διαδρομής. Μέρος των έργων προέρχεται από τη συλλογή του Αλέξανδρου Λιακόπουλου και συμπληρώνεται με δανεισμούς από τις συλλογές των Αντώνη Κομνηνού, ΕΜΣΤ, Νίκου Παπαγεωργίου, Κυριάκου Τσιφλάκου, και Χρήστου Λαρσινού.

Όπως αναφέρει ο διευθυντής εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος και επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς: «Δύσκολο εγχείρημα να πλησιάσει κανείς την επιδρασιθηρία της σχέσης τους, τις συγγενείς αλλά και τις αισθητικές τους διαφορές, με τα κοινά θεματικά και πλαστικά γνωρίσματα, τα χαρακτηριστικά και τις επιδράσεις, τα διαφορετικά ρεύματα και τους ρυθμούς τους. Η αντιπαράθεση αυτών των δύο ζωγραφικών κόσμων αποκαλύπτει τον διαφορετικό τους χαρακτήρα, καθώς σε όλη τους τη ζωή αγωνίστηκαν με το ακαθόριστο και το μυστηριακό σύμπαν της δημιουργίας. Επίσης, μας παρέχεται η δυνατότητα να μπορέσουμε να κοιτάξουμε διά μέσω του έργου του Περικλή Βυζάντιου το εμπνευσμένο και μελετημένο έργο του Ντίκου Βυζάντιου αλλά και να διακρίνουμε την αμεσότητά τους με τη νεότερη ευρωπαϊκή τέχνη, ιδιαίτερα της Γαλλίας.

Περικλής Βυζάντιος, Το ατελιέ του καλλιτέχνη, Λάδι σε μουσαμά, 40x49 εκ., Ιδιωτική Συλλογή, Φωτογράφιση Studio Vaharidis

Σκοπός και των δύο ήταν η τέχνη τους να εκφράζει μια νέα μορφοπλαστική πρόταση, μια Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη, με βαθιές ρίζες που αγγίζουν την ουσία του σήμερα “εν ισοτιμία και ισομοιρία”.(…)

Η έκθεση Περικλής και Ντίκος Βυζάντιος μας προτείνει μια πλατιά γνωριμία της δημιουργικής περιπέτειας δύο σημαντικών ζωγράφων με διαισθητική σκέψη και ολοκληρωμένη αισθητική άποψη, καθώς, με το έργο τους, υπερβαίνουν την αποσύνθεση του κόσμου μας, ποιώντας εικόνες που έχουν κρυσταλλωθεί μέσα από την ψυχή και τα μυστικά βάθη του πνεύματος. Η μοναδικότητα του χαρακτήρα τους: υπευθυνότητα, ευαισθησία, ενθουσιασμός, και η αισθητική καλλιέργειά τους οδήγησε στην ιδεατή πληρότητα της προσωπικής τους έκφρασης με την ατέρμονη δημιουργική τους δράση και τη βαθιά τους αισθαντικότητα. Η καθαρότητα του έργου τους φανερώνει το εύρος μιας πολύτροπης ζωγραφικής με ενάργεια και χάρη, στοχαστικότατα και διεισδυτικότητα που διεκδικεί στέρεα τη θέση της στο αύριο.»

Ντίκος Βυζάντιος, Femme au billard, 1995, Λάδι σε μουσαμά, 146x114εκ., Ιδιωτική Συλλογή, Φωτογράφιση Χρίστος Σιμάτος

Παράλληλα, ο ζωγράφος Αλέξης Βερούκας σημειώνει για το έργο του Ντίκου Βυζάντιου: «Να παρακολουθείς τον Ντίκο να μιλάει ήταν κάτι σαν σεμινάριο στην Hautes Études. Πίσω από τις κουβέντες του διέκρινες τον απόηχο των φράσεων που είχε ακούσει ο ίδιος από τα χείλη του Σαρτρ αλλά κυρίως του Τζακομέττι, του σημαντικότερου ίσως φίλου στη ζωή του. Όσο μιλούσε, τα μακριά του δάχτυλα σχεδίαζαν γραμμές, κύκλους, επίπεδα, σαν να συνέθεταν μια από τις “διαστημικές natures mortes” του στον αέρα. Αναπόφευκτα, και από τις αναφορές του στις συζητήσεις μας, κάναμε την αναδρομή στη “σύγχρονη κιβωτό” του Μερλιέ και του Μιλλιέξ που τη λέγαν “Mataroa”.(…)

Αισθανόσουν ότι ο «συνομιλητής» σου ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι από αυτό το σώμα της τέχνης και της διανόησης. Ένας ισορροπιστής της σύλληψης και της αναλυτικής σκέψης αλλά και του πάθους και του διονυσιακού οίστρου, από την άλλη. Σε ένα τέτοιο σχοινί πέρασε τη ζωή του ως δημιουργός στο Παρίσι. Η πρώτη πόρτα που άνοιξε γι’ αυτόν ήταν του εργαστηρίου του Δημήτρη Γαλάνη, φίλου του Περικλή, και έτσι το όνομά του άρχισε να λειτουργεί ως δελτίο ελευθέρας στον καλλιτεχνικό κόσμο του Παρισιού. Γρήγορα το έργο του εντάσσεται στο ορμητικό κίνημα της χειρονομιακής αφαίρεσης στο Παρίσι και το εντυπωσιακό ταλέντο του εξασφαλίζει εκθέσεις στις γκαλερί της αιχμής της εποχής.»

Αρχική εικόνα: Περικλής Βυζάντιος, L' atelier de Pericles Byzantios, 1945, Λάδι σε ξύλο, 51,5x60,5εκ., Ιδιωτική Συλλογή, Φωτογράφιση Χρίστος Σιμάτος

Για περισσότερα εδώ:

https://www.culturenow.gr/periklis-kai-ntikos-vyzantios-zografikes-syggeneies-kai-antitheseis-ekthesi-sto-idryma-theoxaraki/