Μνημείο ηρωικής και τραγικής α-λήθειας

Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος

Η απαίσια α-λήθεια ότι, τα παιδιά της πιο δοξασμένης γενιάς της Κύπρου, της γενιάς της ΕΟΚΑ, των αγωνιστών και ηρώων του 1955-1959 οι γιούδες, 18χρονοι έως 20χρονοι το 1974, καταδικάστηκαν να είναι η πιο καταραμένη γενιά αυτής της πατρίδας, ηρωικοί Νεκροί στις προδομένες από την ανθελληνική Χούντα κυπριακές Θερμοπύλες.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ της ηρωικής γενιάς του 1821, που πέτυχε το πρώτο ελεύθερο μικρό ελλα-δικό μας κράτος, άφησε για τις επόμενες γενιές πολλά χρέη ανεξόφλητα. Πολλές ελληνικές μας πατρίδες που δεν μπόρεσε να ξεσκλαβώσει, πολλούς ελληνικούς πληθυσμούς υπόδουλους. Η ηρωική γενιά των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-1913 κατόρθωσε με τη θριαμβευτική απελευθερωτική της εξόρμηση να ξοφλήσει μεγάλο μέρος εκείνων των χρεών. Προσθέτοντας στο ελεύθερό μας κράτος τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη. Η ηρωική γενιά του 1940 πρόσθεσε και τα Δωδεκάνησά μας. Το χρέος στην Κύπρο μας ανέλαβε η ηρωική γενιά της ΕΟΚΑ, με την επανάστασή μας του 1955.

ΤΗΝ ΚΑΘΕ ηρωική μας γενιά, όμως, καραδοκούσε να την ακρωτηριάσει για να την συντρίψει η προγονική μας πανούκλα των εμφυλίων παθών. Των εθνικών διχασμών: «Η διχόνοια που βαστάει / ένα σκήπτρο η δολερή / καθενός χαμογελάει / πάρ’ το, λέγοντας, και συ», καθώς στιχούργησε το «εάν μισούνται ανάμεσό τους / δεν τους πρέπει ελευθεριά», σε δέκα από τις 158 στροφές του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός το 1823, παρακολουθώντας με θλίψη κι αγωνία, από την αγγλοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο, τις πρώτες εμφύλιες συγκρούσεις στον επαναστατημένο Μωριά.

– Εκείν’ η Διχόνοια ήταν η πρωταίτια, τον επόμενο αιώνα, της Μικρασιατικής Καταστροφής μας του 1922.

– Εκείν’ η Διχόνοια στα Δεκεμβριανά του 1944 αμέσως μετά την φρικτή γερμανική κατοχή και ο φρικτότερος εμφύλιος πόλεμος 1946-1949 που κατήντησε το ελλα-δικό μας κράτος «ν’ αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, το δε αμερικανικόν και να κινδυνεύει με ασφυξίαν» κατά την κυπριακή μας επανάσταση του 1955-1959…

ΣΗΜΕΡΑ Κυριακή, 30ή Μαρτίου 2025, προγραμματίστηκε μια ξεχωριστή τελετή επαν-αποκαλυπτηρίων του εμβληματικού Μνημείου της Κυπριακής Ελευθερίας, που βρίσκεται επί μισό ήδη αιώνα επί του προμαχώνα Ποδοκάτορο (ενός από τους 11 περιμετρικά προμαχώνες) στα ενετικά τείχη της παλιάς Λευκωσίας. Εκεί όπου σμίγει η οδός Νικηφόρου Φωκά με την οδό Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και καθέτως συναντώνται με την οδό Αδαμαντίου Κοραή της Αρχιεπισκοπής.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ αυτό της ΕΟΚΑ είχε φιλοτεχνήσει το 1973 ο γλύπτης Ιωάννης Γ. Νοταράς. Ο ίδιος είχε φιλοτεχνήσει είκοσι χρόνια νωρίτερα και το άγαλμα του Διονυσίου Σολωμού στην πλατεία Ηπείρου της Λευκωσίας, τα αποκαλυπτήρια του οποίου είχαν τελεσθεί το 1953, επί βρετανικής (από το 1878) σκλαβιάς, όταν προετοιμαζόταν ήδη το φρόνημα του λαού για τον επικείμενο, ένοπλο, πλέον, απελευθερωτικό μας αγώνα.

Για τη συνέχεια εδώ:

https://geopolitico.gr/2025/03/mnimeio-iroikis-kai-tragikis-a-litheias/