Πινακοθήκη
ηρωικών μορφών
(48)
Επιμέλεια
Γ.Γ.Γ
===============
Ο Ιωάννης
Μαυρομιχάλης ήταν τέταρτος γιος του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και γνωστός αγωνιστής
του 21. Γεννήθηκε στη Μάνη το 1804. Στα δεκαεπτά του χρόνια, στις 23 Μαρτίου
1821, μπήκε με τον πατέρα του στην Καλαμάτα. Μαζί με τον αδελφό του Ηλία και το
θείο του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη πολέμησε στη μάχη του Βαλτετσίου. Κατά την
εισβολή του Δράμαλη, κλείσθηκε στην ακρόπολη του Άργους, αντιτάσσοντας άμυνα
κατά των τούρκων.
Μετά την
απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, οι Αιγύπτιοι στις 9 Απριλίου 1825
παρατάχθηκαν μπροστά από το φρούριο του Νεοκάστρου της Πύλου. Ο Ιωάννης
Μαυρομιχάλης εισήλθε στο φρούριο μαζί με τον αδελφό του Γεώργιο και τους
μανιάτες τους. Στις 14 Απριλίου 1825 τραυματίστηκε βαριά και πέθανε αργότερα
από τα τραύματα του στην Κυπαρισσία.
Στην
εφημερίδα «Ελληνικά Χρονικά», που εκδιδόταν στο Μεσολόγγι από το 1824, το
γεγονός αναφέρεται ως εξής:
«Σιμά των ειρημένων Ηλία, και Κυριακούλη, η
οικογένεια του Μαυρομιχάλη επρόσφερε νεωστί και τρίτην άλλην πολύτιμονθυσίαν
εις τον ιερόν της ελευθερίας βωμόν, τον νέωτατον Ιωάννην Μαυρομιχάλην η θυσία
αύτη όχι μόνον διέλυσεν ως ιστόν αράχνης πάσαν αδίκως πρότερον αποδοθείσαν
κατηγορίαν εις τον γηραιόν πατέρα, Πέτρον Μαυρομιχάλην, αλλ' ηύξησαν έτι μάλλον
την δόξαν και την υπόληψίν του• χωρίς να μικροψυχήση, ουδέ να δοθή όλως εις
λύπην δια τον άωρον θάνατον του αγαπητού του υιού, ο γνήσιος ούτος Σπαρτιάτης
εμπνευσμένος από βαθύτατον αίσθημα του πατριωτισμού επροσκάλεσεν ευθύς όλους
τους συμπατριώτας του εις τα όπλα, και απεφάσισε μόνος του να τρέξη εις το
πεδίον της μάχης δια να εκδικηθή το πολύτιμον αίμα αυτού του υιού του...»
[Ελληνικά Χρονικά, φ. 30, 10 Απριλίου 1825].
«Αδελφοί Έλληνες! Ευχαρίστως έπιον και το
πικρόν τούτο ποτήριον. Εθυσιάσθη ενδόξως μαχόμενος υπέρ πίστεως και υπέρ
πατρίδος και έτερος φίλτατός μου υιός Ιωάννης Μαυρομιχάλης, όστις ετραυματίσθη
κατά την εν Νεοκάστρωμάχην εις τας 14 του παρόντος ανδρείως πολεμών τον
βάρβαρον εχθρόν, και μετά οκτώ ημέρας παρέδωκε το πνεύμα του εις τον θεόν.
Ούτος ο ένδοξος μάρτυς της φιλτάτης ελευθερίας, ήδη επαναπαύεται εις τους
κόλπους του Αβραάμ και αγάλλεται αξιωθείς να επισφραγίση την δόξαν του με
τοιούτον έντιμον θάνατον. Γαίαν έχοις ελαφράν, τέκνον γλυκύτατον των αθανάτων
προπατόρων σου, άξιον και των μαχιμωτάτων αδερφού σου και θείου σου Ηλιού και
Κυριακούλη εφάμιλλον! ο θάνατός σου ήδη βαλσαμόνει τας κινδυνώδεις πληγάς, όσας
αι δειναί περιστάσεις ήνοιξαν εις την καρδίαν μου, επειδή με δίδει χρηστάς
ελπίδας ότι της Σπαρτιατικής ευθαρσίας σου το παράδειγμα το αξιομίμητον θα
ελευθέρωση το πατρώον έδαφος από την στυγεράν παρουσίαν των απάνθρωπων
τυράννων˙ ναι αδερφοί Έλληνες! και φίλτατοί μου Σπαρτιάται! το γενναίον
παράδειγμα του νεανίσκου τούτου μιμούμενοι δράμετε να εκδικηθήτε το αίμα του»
Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Εν Τριπολιτσά.]
Ο τραυματισμός του στο Νεόκαστρο
…Οἱ δὲ Αὐγύπτιοι, ἀποβάντες εἰς
Πελοπόννησον, ἐπάτησαν ἐν πρώτοις
τὴν ἐπαρχίαν Κορώνης· τὰ δ’ἔμπροσθεν
τοῦ φρουρίου ἐκείνου ἑλληνικά
στρατεύματα ἀπεχώρησαν εἰς Βουνάρια
καὶ Καστέλια, ὅπου ἕδρευεν ὁ ἔπαρχος, ἔφυγαν μετ’
ὀλίγον καὶ ἐκεῖθεν,
μετέβησαν εἰς Καλαμάταν καὶ ἐκεῖθεν οἱ πλεῖστοι είς
Μάνην.
Οἱ ἐχθροί ἐκυρίευσαν
τὰ δύο ταῦτα χωρία ἔρημα
μείναντα, τὰ ἔκαυσαν,
διεσπάρησαν καθ’ ὅλην τὴν ἐπαρχίαν
λεηλατοῦντες καὶ καίοντες,
καὶ μετὰ ταῦτα ἐπανῆλθαν εἰς Μοθώνην·
ἀνοίξαντες δὲ τοιουτοτρόπως τὴν
κοινωνίαν Μοθώνης καὶ Κορώνης, ἐτοποθετήθησαν
τὴν 9 μαρτίου ἔμπροσθεν τοῦ
Νεοκάστρου καὶ ἠκροβολίσθησαν
κατὰ πρώτην φορὰν μετὰ τῶν ἐντός.
Πρὸ μικροῦ εἶχαν εἰσέλθει
διάφοροι πρὸς ὑπεράσπισιν,
ἐν οἷς καὶ ὁ Ἰωάννης
Μαυρομιχάλης, υἱός τοῦ
Πετρόμπεη. Ὁ φιλότιμος καὶ
φιλοπόλεμος οὗτος νέος, περιφερόμενος
τὴν 14 ἐπί τῶν ἐπάλξεων πρὸς ἐμψύχωσιν τῶν Ἑλλήνων,
καθ’ ἥν ὥραν ἠκροβολίζοντο,
ἐπληγώθη εἰς τὸν δεξιὸν
βραχίονα· μετακομισθεὶς δὲ χάριν
θεραπείας εἰς Ἀρκαδίαν ἀπέθανε
μετ’ ὀλίγας ἡμέρας δι’ ἔλλειψιν ἀξίου
χειρουργοῦ.
Τὴν δὲ 16, ἕν τάγμα Αἰγυπτίων ἔπεσεν ἐπί τοὺς ὑπό τὴν ὁδηγίαν τοῦ
Καρατάσου. Ἐκλεκτοί καὶ ἐμπειροπόλεμοι
ἦσαν οἱ ὑπό τὸν ἀρχηγὸν τοῦτον
Μακεδόνες καὶ ἄξιοι αὐτοῦ καθὼς καὶ οὗτος ἄξιος αὐτῶν· διὸ,
γενομένης σφοδρᾶς μάχης, ἄν καὶ δὲν ἦλθαν εἰς βοήθειάν
των οἱ ἐν Κρεμμυδίῳ, ἐνίκησαν οἱ ὀλίγοι οὗτοι
πολεμήσαντες μόνοι, ἔτρεψαν τοὺς ἐχθρούς καὶ ἐπῆραν ὑπέρ τὰ 100
λογχοφόρα ὅπλα ἐῤῥιμένα ἐπί τοῦ πεδίου τῆς μάχης καὶ τὰ ἔστειλαν εἰς
Τριπολιτσὰν.
Τὴν δὲ 6 ἀπριλίου ἔφθασεν ὁ
Μαυροκορδάτος κατὰ τὴν ἐντολὴν τοῦ προέδρου
εἰς Κρεμμύδι, ὅπου, συμβουλίου
γενομένου, ἀπεφασίσθη νὰ
μετατοπήσωσι τὰ στρατεύματα τὴν αὐτήν νύκτα
εἰς ἄλλην θέσιν πρὸς διακοπὴν τῆς
κοινωνίας Νεοκάστρου καὶ Μοθώνης·
ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ
ΤΡΙΚΟΥΠΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ, ΕΚΔΟΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ, ΤΟΜΟΣ Γ’
Κεφάλαιον
ΝΓ’ [Σελ. 190-191]
Πηγές:
http://argolikivivliothiki.gr/2010/08/26/%CE%BC%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B7-1804-%E2%80%93%CE%BA%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83/%CE%BC%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-adam-friedel-1830
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου