του Sener
Levent*
Τι είπες φίλε; Κάνουν σημαία τα άρθρα μου οι εθνικιστικοί
κύκλοι στον νότο; Με τοποθετούν απέναντι από δικούς σου μεγάλους «οπαδούς της
ειρήνης και της λύσης»; Δηλαδή χρησιμοποιούμαι; Τι μυαλά Ντενκτάς είναι αυτά.
Επομένως
το πνεύμα του Ντενκτάς περιδιαβάζει και στον νότο όχι μόνο στον βορρά. Αθάνατος
ηγέτης! Πηγή έμπνευσης όχι μόνο για τους Τούρκους, αλλά και για τους Έλληνες!
Άμα εγώ
χρησιμοποιούμαι, φίλε, μήπως εσύ δεν χρησιμοποιείσαι;
Αν εμένα
με κάνουν σημαία οι δικοί σου εθνικιστές, εσένα σε κάνουν σημαία οι δικοί μας
εθνικιστές! Αν εγώ είμαι ο ήρωας των διαμενόντων στον νότο, εσύ είσαι των
διαμενόντων στον βορρά!
Όποτε
συγκρουστώ με την Τουρκία, όποτε της πω να ξεκουμπιστεί, όποτε ζητήσω μιαν
ενιαία Κύπρο, μαζί με τους οπαδούς του Ντενκτάς βρίσκω και εσένα απέναντί μου.
Κάνουν
λάθος όσοι νομίζουν ότι απαλλαχτήκαμε από τον Ντενκτάς. Υπάρχουν χιλιάδες
Ντενκτάς ανάμεσά μας. Τόσο σε αυτή την πλευρά όσο και στην άλλη. Υπάρχει
διαφορά μεταξύ μας. Εσύ τραγουδάς ευρισκόμενος έξω, ενώ εγώ λέω το τραγούδι μου
όντας μέσα. Εγώ ζω στα κατεχόμενα εδάφη, όχι εσύ. Πάνω από το δικό μου σβέρκο
ανεμίζει το σπαθί του ο στρατηγός, όχι πάνω από το δικό σου. Είναι εχθρός μου ο
κατακτητής που πήγες και τον φίλησες στα μάγουλα. Και επειδή είμαι εχθρός του,
είσαι και εσύ εχθρός μου. Προσπαθείς να πείσεις την καημένη την κοινότητα ότι ο
κατακτητής της είναι ένας άγγελος. Καταφέρνεις αυτό που δεν είχε καταφέρει
ακόμα και ο Ντενκτάς!
Κουράγιο
φίλε. Κουράγιο. Κοίτα για ποια πράγματα προσπαθείς να με πείσεις. Ο πληθυσμός
των εποίκων δεν ξεπερνάει τον δικό μας πληθυσμό, λέει. Εμείς οι Τουρκοκύπριοι
είμαστε η πλειοψηφία ακόμα, λέει. Τα άκουσα πολλές φορές αυτά και από τον
Ντενκτάς. Τώρα τα ακούω και από εσένα. Πώς να μην το πάρουν αυτό οι ηρωικοί μας
παλαιοί πολεμιστές και να μην το κάνουν σημαία τους. Γιατί να μην με ρωτήσουν
‘γιατί ακόμα δεν αποδέχεσαι την αλήθεια αυτή την οποία αποδέχονται ακόμα και
Ελληνοκύπριοι’; Το μέλι που άλειψες στο ψωμί των οπαδών του Ντενκτάς στον βορρά
είναι γνήσιο κυπριακό μέλι. Η συντριπτική πλειονότητα των Τουρκοκυπρίων, τους
οποίους εσύ αγκάλιασες ως οπαδούς της λύσης και της ειρήνης επειδή υποστηρίζουν
την ομοσπονδία, τάσσεται υπέρ των εγγυήσεων της Τουρκίας.
Θέλουν να
παραμείνει για πάντα εδώ ο τουρκικός στρατός. Δεν θέλουν να σου επιστραφεί ποτέ
η Μόρφου. Αντιτίθενται στην επιστροφή των Βαρωσίων στους νόμιμους κατοίκους
τους πριν από τη συνολική λύση. Από κανέναν τους δεν άκουσα τίποτα μέχρι σήμερα
για να αποσυρθεί η σημαία από το βουνό, η οποία αναμοχλεύει τα αισθήματα μίσους
ανάμεσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα. Κοίτα, τώρα θυμώνουν και μαζί σου επειδή
εμποδίζεις το άνοιγμα των ενταξιακών κεφαλαίων της Τουρκίας. Σου το είπα,
υπάρχουν χιλιάδες οπαδοί του Ντενκτάς στην Κύπρο. Είσαι και εσύ ένας από
αυτούς. Ο Ντενκτάς δεν συντάχθηκε με τη δική σου γραμμή. Εσύ συντάχθηκες με την
γραμμή του Ντενκτάς. Ο Ντενκτάς ήθελε μιαν μοιρασμένη Κύπρο. Εσύ δεν θέλεις
μιαν ενιαία Κύπρο. Μήπως από ανάγκη μπροστά στους κατακτητές; Με συγχωρείς,
αλλά εγώ δεν νιώθω ότι είμαι αναγκασμένος, όπως εσύ.
Καταλάβατε
κύριε Μαυράτσα και κύριε Σώτο; Εντάξει θα είναι πάλι αν με επικρίνετε στις
στήλες της ίδιας εφημερίδας. Αλλά εσύ κύριε Μαυράτσα δεν επικρίνεις, απλώς
εξυβρίζεις. Δεν ξέρω πώς το αγνοεί αυτό η διεύθυνση τούτης της εφημερίδας. Τι ηθική
είναι αυτή! Τι δημοσιογραφική δεοντολογία! Εγώ ποτέ δεν επιτρέπω να συμβεί αυτό
στην «Αφρίκα». Ο καθένας μπορεί να γράφει την άποψή του, αλλά δεν μπορεί να
στοχοποιεί τον συνάδελφο που γράφει στις ίδιες στήλες μαζί του. Δεν μπορεί να
τον βρίζει και να τον προσβάλλει. Και τι παράξενο, μια άλλη εφημερίδα με
υπερασπίζεται ενάντια στην επίθεση που δέχτηκα σε αυτή την εφημερίδα. Το ότι
γράφω επί 15 χρόνια σε αυτή την εφημερίδα, μήπως αυτό δεν αξίζει καθόλου;
Ευχαριστώ τον Άριστο Μιχαηλίδη.
Τι είπες
φίλε; Με χειροκροτούν οι ΕΟΚΑτζήδες στον νότο; Εσένα σε χειροκροτούν τα μέλη
της ΤΜΤ και οι οπαδοί του Ντενκτάς στον βορρά. Αν θέλουμε και οι δύο μας να
αποδείξουμε ότι δεν είμαστε δικοί τους άνθρωποι, έλα να πάμε μαζί στους
ομαδικούς τάφους με τον σταυρό και το μισοφέγγαρο. Να ζητήσουμε συγχώρεση.
Βρίσε και εσύ έστω για μια φορά την Αμερική και τον Ερντογάν. Και θα σου στήσω
και άγαλμα!
Πηγή:
Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»
* Ο Σενέρ
Λεβέντ, είναι ένας γενναίος και έντιμος τουρκοκύπριος εκδότης και αρθρογράφος
στην εφημερίδα Αφρίκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου