Μια καλή χρονιά για τα μουσεία, τις γκαλερί και τους Αθηναίους aficionados της τέχνης.
Αργυρώ Μποζώνη
Νεοϊμπρεσιονισμός
Ίδρυμα
Β&Ε Γουλανδρή
Ένα ολοκληρωμένο
αφιέρωμα στο κίνημα του νεοϊμπρεσιονισμού παρουσίασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα
το Ίδρυμα Γουλανδρή, με 55 έργα για τη «σχολή» που ακολούθησε την πρώτη μεγάλη
περίοδο του ιμπρεσιονισμού. Paul Signac, Henri-Edmond Cross, Maximilien Luce,
Théo van Rysselberghe, Henri Matisse, Henri Manguin και Louis Valtat με τα έργα
τους απαθανατίζουν τα παράλια της Μεσογείου και εξελίσσονται ακολουθώντας μια
ζωγραφική πιο ελεύθερη και πιο τολμηρή, μια παλέτα καθαρών χρωμάτων, ακόμα πιο
σφριγηλή και ζωντανή, αποτυπώνοντας μοναδικά το μεσογειακό κλίμα, το φως και το
μπλε του ουρανού και της θάλασσας. Καταγράφεται μια ολόκληρη εποχή με έργα που
γεννήθηκαν με τη διάθεση των καλλιτεχνών να αφήσουν το Παρίσι, να ταξιδέψουν σε
πιο ήσυχα μέρη και απερίσπαστοι να μελετήσουν το φως και το χρώμα, μεταφέροντάς
τα στον καμβά τους με τη μεγαλύτερη ακρίβεια.
Henri Cartier-Bresson
Ίδρυμα Β&Ε Γουλανδρή
Henri Cartier-Bresson (1908–2004), Σίφνος, 1961. © Fondation Henri Cartier-Bresson / Magnum Photos
Συνδεδεμένo με την
έκθεση της συζύγου του Martine Franck, που το έργο της παρουσιάστηκε στην
Άνδρο, στο Μουσείο Γουλανδρή στην Αθήνα είδαμε το μεγάλο αφιέρωμα στον
Cartier-Bresson με δύο ξεχωριστές ενότητες.
Στην πρώτη ενότητα
υπήρχαν οι 74 φωτογραφίες που απαρτίζουν το λεύκωμα «Images à la sauvette (The
Decisive Moment)», το οποίο εκδόθηκε το 1952, έχει χαρακτηριστεί από τον Robert
Capa ως «Βίβλος για φωτογράφους» και παραμένει ακόμα και σήμερα η πιο διάσημη
αναφορά στο έργο του Cartier-Bresson. Στη δεύτερη ενότητα για πρώτη φορά
παρουσιάστηκαν οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Cartier-Bresson στην Ελλάδα κατά τη
διάρκεια των ταξιδιών του το 1937, το 1953 και το 1961, με το μεγαλύτερο
ποσοστό των έργων της έκθεσης να παρουσιάζονται για πρώτη φορά παγκοσμίως.
Μιχάλης
Οικονόμου
Ίδρυμα
Θεοχαράκη (01/02/2024 - 12/05/2024)
Εκατόν δεκαέξι πολύτιμα
έργα του κορυφαίου ζωγράφου Μιχάλη Οικονόμου, που γεννήθηκε το 1884 στον
Πειραιά και πέθανε στο Δρομοκαΐτειο το 1933, στα 49 του χρόνια, συνέθεσαν την
έκθεση «Μιχάλης Οικονόμου. Η αλχημεία της ζωγραφικής». Εδώ γίνεται αντιληπτή η
βαθιά του επιθυμία: «Θέλω να δώσω αίσθημα, όσο μπορώ περισσότερο αίσθημα…».
Ζωγράφος που αγαπιέται από τον θεατή του έργου του, με θέματα απλά, πάντοτε
παρμένα από τη φύση, που μαρτυρούν σε πολλούς πίνακες πως διαθέτει γερή αίσθηση
της φόρμας, ενώ η αισθητηριακή του αντίληψη με τη μυστηριακή υγρή ατμόσφαιρα,
την απόλυτη ομορρυθμία ανάμεσα στο φως και στον αιθέρα, στο φως και στην
ομίχλη, ολοκληρώνει την αυτόνομη εικαστική του έκφραση.
Για
τη συνέχεια εδώ:
https://www.lifo.gr/culture/eikastika/oi-koryfaies-ektheseis-toy-2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου