Χορός με ρίζες στην αρχαιότητα ο χορός της Τράτας αναβιώνει στα Μέγαρα ως ένα από τα σημαντικότερα έθιμα της πόλης.
Χορός με ρίζες από τα
αρχαία χρόνια, που έχει τις βάσεις του και καθιερώθηκε την περίοδο της
Τουρκοκρατίας, ο χορός της Τράτας που αναβιώνει κάθε Τρίτη του Πάσχα (της
Διακαινησίμου) στα Μέγαρα και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά έθιμα
της πόλης.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ
Οι απαρχές του χορού της
Τράτας αναμφίβολα βρίσκονται πίσω στο χρόνο. Πολλοί υποστηρίζουν σήμερα πως ο
χορός αυτός, μιμείται τον τρόπο με τον οποίο οι ψαράδες σέρνουν τα δίχτυα
(τράτα).
Το κυκλικό σχήμα του
χορού, η μεγαλοπρέπεια και το σοβαρό ύφος των γυναικών, ο αργός ρυθμός και ο
ρυθμικός βηματισμός, η ενδυμασία και το κάλυμμα του κεφαλιού (μπόλια) καθώς και
η απεικόνιση του χορευτικού αυτού σχηματισμού στην τοιχογραφία ενός τάφου στους
Ρούβους της Απουλίας, στη Ν. Ιταλία, (μια περιοχή όπου αποίκισαν οι Μεγαρείς
κατά την αρχαιότητα ), που χρονολογείται το 400 π.Χ., είναι στοιχεία που
φανερώνουν ότι ο χορός αυτός τελούνταν κατά την αρχαιότητα.
Ίχνη του παραδοσιακού χορού της τράτας έχουν ανιχνευτεί σε αρχαίες παραστάσεις. Είναι χαρακτηριστική η τοιχογραφία χορού γυναικών με τα χέρια πιασμένα «σταυρωτά», που βρέθηκε στη Νότια Ιταλία και χρονολογείται γύρω στο 400 π.Χ. Ο χορός αυτός, πιθανότατα ο αρχαίος χορός των πεπλοφόρων παρθένων προς τιμήν της Δήμητρας, θεωρείται πρόγονος του παραδοσιακού χορού, γνωστού σήμερα ως «χορού της τράτας».
Η
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥ ΤΑΦΙΚΟΥ
ΣΥΝΌΛΟΥ ΣΤΗΝ ΑΠΟΥΛΙΑ
O Tάφος στο Ruvo di Puglia της Ιταλίας. Ανακαλύφθηκε στη νεκρόπολη Corso Cotugno το Νοέμβριο του 1833. Η χρονολόγηση κατασκευής του είναι αβέβαιη ,με ημερομηνίες που κυμαίνονται από το τέλος του πέμπτου αιώνα π.Χ. στα μέσα του τέταρτου αιώνα π.Χ. είναι αυτές που έχουν προταθεί. Σε κάθε περίπτωση, οι τοιχογραφίες του τάφου είναι το παλαιότερο παράδειγμα εικονιστικής ζωγραφικής στην Απουλία. Ο τάφος έχει έξι ζωγραφισμένες τοιχογραφίες που απεικονίζουν τριάντα ή περισσότερες χορεύτριες, κινούνται από αριστερά προς τα δεξιά με τα χέρια αλληλοσυνδεδεμένα σαν να χορεύουν έναν κύκλο γύρω από το εσωτερικό του τάφου. Είναι ντυμένες με χιτώνα και μανδύες και έχουν έντονα χρωματιστά πέπλα στο κεφάλι τους. Υπάρχουν τρεις άνδρες στην ομάδα, που διακρίνονται από τα λευκά ρούχα τους. Ένας από αυτούς κρατά μια λύρα.
Για
τη συνέχεια εδώ:
https://ellinondiktyo.blogspot.com/2019/08/blog-post_16.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου