Μεγάλη Ελλάδα: Η σχέση της μυθικής σειρήνας Παρθενόπης με την πόλη Νάπολη στην Ιταλική

Υπάρχει στη Νάπολη, -στη πιάτσα Sanazaro-, μια αγαλματένια σειρήνα που οι ντόπιοι ονομάζουν Partenope, “Παρθενόπη”. Στα μυθολογικά χρόνια της Μεσογείου ήταν μια από τις σειρήνες που θέλησαν να πλανήσουν τον Οδυσσέα αλλά επειδή απέτυχαν να παγιδευόσουν τον ήρωα έτυχε της Παρθενόπης να θυσιαστεί πέφτοντας στην αγκαλιά των κυμάτων που την έφεραν νεκρή στις αμμουδιές της Καμπανίας.

Εκεί στο μέρος που βρέθηκε νεκρή η καλλονή σειρήνα έχτισαν οι εγχώριοι ψαράδες -ως εικός, από τους πρώτους αποίκους της μεγάλης Ελλάδας-, τον αρχικό οικισμό που στη θύμηση της ονόμασαν Παρθενόπη.

Χρόνια μετά, όταν η μυθολογία έγινε ιστορία και η μικρή πόλη είχε σβήσει τα χνάρια της στο πέρασμα των αιώνων, καινούργιοι άποικοι από την Ελλάδα, -από την ευβοϊκή Κύμη-, έφτασαν ψάχνοντας τη δόξα του Οδυσσέα στα ίδια χώματα και έχτισαν στο νησί της Ίσκια τις Πιθηκούσσες, και την Κύμη (Cumae) στις απέναντι ακτές, -τις πρώτες τους αποικίες στη Magna Graecia.

Ο λόφος, στον οποίο χτίσθηκε η Νεάπολις, ονομάσθηκε έτσι λόγω της ωραιότητας του Παυσίλυπον (σημερινόν Posilipo). Το οικιστικό πλέγμα των δύο αυτών πόλεων, Παρθενόπης και Νεαπόλεως, απετέλεσε τον κορμό της σημερινής πόλεως της Νάπολης (Napoli), και ανεδείχθη σε ένα από τα κέντρα της Μεγάλης Ελλάδος. Η πόλις κατελήφθη από τους Ρωμαίους το 376 π.χ, αλλά δεν έχασε τον Ελληνικό της χαρακτήρα. Σύμφωνα με μία εκδοχή του μύθου, ήταν τα δάκρυα της Παρθενόπης που γέμισαν τον κόλπο της σημερινής Νάπολης. Το πανεπιστήμιο της Νάπολης ονομάζεται Παρθενόπη, και οι κάτοικοι της συχνά αποκαλούν τους εαυτούς τους «Παρθενοπαίοι».

Τον 5ο αιώνα της α.ε προχώρησαν ακόμα προς στα νότια και δίπλα στα μυθολογικά ερείπια της Παρθενόπης έχτισαν μια νέα πολίχνη που ελλείψει φαντασίας και θεαπόδοσης -όπως στην περίπτωση του ξωτικού της Ανθεμόεσσας- την ονόμασαν απλά Νέα πόλις. Napoli!

Για τη συνέχεια εδώ:

https://ellinondiktyo.blogspot.com/2023/06/blog-post_19.html