Οι πρόγονοί μας είχαν μια λέξη ειδικά αφιερωμένη σε έναν από τους χειρότερους εφιάλτες τους.
Ταράξιππο ονόμαζαν τον
δαίμονα που τρόμαζε τα άλογα στις ιπποδρομίες, μια βασανισμένη ψυχή που
στοίχειωνε τα ιπποδρόμια του ελλαδικού χώρου και καταλάγιαζε μόνο με θυσίες.
Ο Ταράξιππος ήταν ουσιαστικά Ταράξιπποι, πλήθος δαιμονίων δηλαδή που ενέδρευαν στους ιπποδρόμους και έκαναν τα άλογα να αφηνιάζουν, προκαλώντας συντριβές αρμάτων και τραυματισμούς ή θανάτους αρματηλατών.
Δεν ήταν μικρό πράγμα ο
Ταράξιππος, που όπως μας λέει ο Παυσανίας ήταν περισσότερο επίθετο που
αποδίδονταν στους δαίμονες του ιπποδρόμου παρά αυθύπαρκτη οντότητα. Ο δαίμονας
έσπερνε όλεθρο και καταστροφή στα ιπποδρόμια και έπρεπε να καλοπιαστεί για να
αφήσει ήσυχα τα άλογα και τους αναβάτες τους.
Κάθε πόλη-κράτος είχε
τον δικό της Ταράξιππο, αν και ο γνωστότερος ήταν στην Ολυμπία. Αυτός την
έστηνε στις στροφές του ιπποδρόμου και όταν περνούσαν από κει τα άλογα, έβγαινε
και τα τρόμαζε. Αόρατος φυσικά στους αρματοδρόμους, το μόνο που έβλεπες από
αυτόν ήταν οι τρομακτικές συνέπειες της δράσης του.
Γι’ αυτό και οι αρχαίοι
Έλληνες φρόντιζαν να στήνουν βωμούς στις στροφές των ιπποδρόμων και οι ηνίοχοι
να τελούν κατευναστικές θυσίες στο όνομά του πριν από τους αγώνες: «παραθέοντας
δὲ κατὰ τοῦτο τοὺς ἵππους φόβος τε αὐτίκα ἰσχυρὸς ἀπ’ οὐδεμιᾶς προφάσεως φανερᾶς
καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου λαμβάνει ταραχή, τά τε δὴ ἅρματα καταγνύουσιν ὡς ἐπίπαν καὶ οἱ
ἡνίοχοι τιτρώσκονται: καὶ τοῦδε ἡνίοχοι ἕνεκα θυσίας θύουσι καὶ γενέσθαι σφίσιν
ἵλεων εὔχονται τὸν Ταράξιππον», γράφει χαρακτηριστικά ο Παυσανίας στην «Ελλάδος
περιήγησις».
Ποιος ήταν όμως ο
Ταράξιππος που έβαζε τους προγόνους μας σε τέτοιο μπελά;
Ο Ταράξιππος της Ολυμπίας
Στην ελληνική μυθολογία
αναφέρονται αρκετοί ονομαστοί Ταράξιπποι, κανείς τους όμως πιο γνωστός και
τρομακτικός από τον Ταράξιππο της Ολυμπίας. Ο σπουδαίος ποιητής των
ελληνιστικών χρόνων Λυκόφρων ο Χαλκιδεύς μας λέει πως ήταν ένας γίγαντας αυτός
που είχε ενταφιαστεί στον ιππόδρομο και στοίχειωνε τα άλογα.
Ή ήταν ο γιος του
γίγαντα, ένας ντόπιος ευγενής που είχε θυσιαστεί για να εξευμενίσει τους θεούς
και να λήξει μια παρατεταμένη περίοδος ξηρασίας. Άλλοι αποδίδουν τον Ταράξιππο
της Ολυμπίας στον φοβερό αρματοδρόμο Ωλένιο της Ολυμπίας, που σκοτώθηκε σε αγώνα,
ή ακόμα και στον Δαμέωνα, τον σύντροφο του Ηρακλή στον πόλεμο.
Όπως ξέρουμε από την
ελληνική μυθολογία, ο Δαμέων ακολούθησε τον Ηρακλή στην οδύσσειά του εναντίον
του Αυγεία και τον συνακόλουθο άθλο του, σκοτώθηκε όμως από τον Κτεάτη. Κατά
την παράδοση, το πιστό του άτι θάφτηκε δίπλα του, στοιχειώνοντας τον χώρο που
μετατράπηκε αργότερα στον ιππόδρομο της Ολυμπίας.
Ο Παυσανίας μας λέει πάντως πως όλα αυτά είναι θρύλοι και ο Ταράξιππος συνδεόταν αποκλειστικά με τον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας και των αλόγων. Ο Ποσειδών Ίππος δεν σκότωσε εξάλλου τον Ιππόλυτο, τον γιο του Θησέα, στέλνοντας έναν μαινόμενο ταύρο να φοβίσει τα άλογα του άρματός του; Το άρμα αναποδογύρισε τελικά και ο Ιππόλυτος σκοτώθηκε από τον πραγματικό Ταράξιππο.
Η ελληνική μυθολογία παραθέτει
αρκετά ακόμα ονόματα ως πιθανούς πρωταίτιους του δαίμονα των ιπποδρόμων και όλα
τους έχουν να κάνουν με τοπικούς ήρωες που σκοτώθηκαν σε ιππικούς αγώνες.
Μπορεί δηλαδή κάλλιστα να ήταν το πνεύμα όποιου είχε αφήσει τη ζωή του στο
ιπποδρόμιο.
Υπάρχει πάντως και μια
σαγηνευτική ιστορία που μας έρχεται από τον τραγικό Οίκο των Ατρειδών και
αξίζει να τη μνημονεύσουμε…
Για
τη συνέχεια εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου