Έξι καλλιτέχνες σε συνάντηση …υπό πίεση

Oι έξι εικαστικοί που συχνάζουν και συνεργάζονται με το εργαστήριο του Κέντρου Χαρακτικής Αθηνών, παρουσιάζουν μια σειρά χαλκογραφίες και λινολεογραφίες των δύο τελευταίων χρόνων. Είναι οι Judy Attwood, Αντιγόνης Βαλέρη, Στέλλας Βαρδάκη, Ελένης Γιούργου, Τάνια Δρογώση και Χρήστος Μαγγανάς. Η έκθεση διαρκεί από τις 30 Μαΐου ως τις 28 Ιουνίου.

Για την έκθεση η Δήμητρα Σιατερλή γράφει: Αποσυμπιεστικά τα πλαίσια μιας εικαστικής έκθεσης με πρωτότυπα -«υπό πίεση…» -χαρακτικά έργα,  στον χώρο τέχνης ETCH INK. Οι έξι εικαστικές προτάσεις έχουν, ως κοινό παρονομαστή, το ότι γεννήθηκαν κάτω από την ίδια στέγη, την στέγη του εργαστηρίου Κέντρου Χαρακτικής Αθηνών- Pandolfini & Σιατερλή.

Αντιγόνη Βαλέρη, Χωρίς τίτλο, 2017, φωτοχαρακτική, 28×27 εκ

Τα δύο τελευταία χρόνια μέσα από πολλαπλές συναντήσεις εργασίας, σχεδιασμούς κι ανατροπές σχεδίων, επίμονες και επίπονες χαράξεις, μελανωμένες μήτρες κάτω από την ισχυρή πίεση της πρέσας, δοκίμια εκτύπωσης και  τα τελικά «τυπωθήτω», τα project ολοκληρώθηκαν και προτείνονται στο κοινό με μια πολύμορφη χαρακτική γλώσσα που τα χαρακτηριστικά της ακολουθούν την ιδιοσυγκρασία, τα βιώματα και τα εκφραστικά ζητούμενα  του καθένα από τους εκθέτες.

H «πίεση» που όλοι βιώνουμε καθημερινά διαπερνά τις προθέσεις των έργων και ανοίγει δικλείδες ασφάλειας μέσα από ένα χαρακτικό λόγο που διευκολύνει το πέρασμα στην απέναντι όχθη, σ’ εκείνη της αποδέσμευσης μέσα από την έκφραση. Έτσι, σ’ αυτή την ομαδική παρουσίαση των έργων άλλοι καταθέτουν τα οράματά τους, άλλοι τις εμμονές τους, άλλοι  δημιουργούν τους δικούς προσωπικούς κόσμους και λειτουργούν μέσα σ’ αυτούς, άλλοι ιχνηλατούν την πραγματικότητα και αποτυπώνουν μεθοδικά την έρευνά τους.

Χρήστος Μαγγανάς – mr giraffe the tenor, 2019 etching

Σε όλες ανεξαίρετα τις χαρακτικές προτάσεις των Judy Attwood,  Αντιγόνης Βαλέρη,  Στέλλας Βαρδάκη,  Ελένης Γιούργου,  Τάνιας Δρογώση και Χρήστου Μαγγανά, διαγράφεται ο παλμός μιας πίεσης που δίνει ευτυχή εικαστική λύση σε μια δημιουργική  εγκυμοσύνη.

Η Judy Attwood ανοίγει κύκλους- σφαίρες και χαράσσει τους κόσμους της με έντονες αναφορές στην νομοτέλεια τους σύμπαντος, των ουράνιων σχηματισμών των άστρων που συνδιαλέγονται με την ανθρώπινη μορφή και τα ζωδιακά σύμβολα.  Έχει την γνώση των δυνατοτήτων της χαρακτικής και ξέρει να αξιοποιεί την καθεμιά  τους για να αποδώσει τις εντάσεις ή τις ευαισθησίες  της εικόνας της. Χαράξεις δύναμης αλλά και εσωτερικής αρμονίας. Χαράξεις σταθερές, χωρίς διαχύσεις. Τα σχήματα καθαρά ειπωμένα με ευθύτητα και ειλικρίνεια. Η χαρακτική στα χέρια της μιλά με γνώση, την γλώσσα της αλήθειας χωρίς να αποκλείει το ταξίδι στο όνειρο. Το ανθρώπινο χέρι όταν εμφανίζεται και τυπώνεται στις εικόνες της έχει την θέση του δημιουργού.

Τάνια Δρογώση, 2019, etching, aquatint, sugarlift

Η Αντιγόνη Βαλέρη, πού να στέκεται άραγε και βλέπει την πόλη που επαναστατεί; Σε ποιο λόφο βιβλικό, σε ποια σωτήρια ταράτσα; Τα κτίρια, αυτά τα μονοκόμματα θηρία γραφείων όλο μέταλλο, παράθυρα και τζάμια ξεσηκώνονται κι αντιπαλεύουν το ένα τ’ άλλο. Κάποια γέρνουν το ένα πάνω στ’ άλλο σε μια ένωση που τα συνθλίβει. Ένα κομμάτι τους ξεκολλά έτοιμο ν’ απογειωθεί, άλλο εισχωρεί στο σώμα του διπλανού του και ενσωματώνεται  σ’ αυτό. Παράθυρα φωτισμένα, κτίρια ζωντανά που πάσχουν… οι εικόνες είναι δικές μας, τα κτίρια δικά μας, γύρω μας και μέσα μας, ένας κόσμος σε ριζική ρήξη. Η Αντιγόνη Βαλέρη δουλεύει αυτές τις εικόνες της σε φωτοχαρακτικό τσίγκο. Κόβει και κολλά τα κτίρια στην πλάκα της, διαβρώνει βαθιά το μέταλλο έτσι που να κρατά την τραγικότητα των συμβάντων. Κι ύστερα από το ίδιο σημείο παρατήρησης σηκώνει το βλέμμα της στον ουρανό. Τα σύννεφα συμμετέχουν στην καταιγίδα της πόλης. Χαράσσει με δύναμη και πάθος με ακουατίντες,  μελάνι- ζάχαρη και ξηρές χαράξεις. Μικρά και μεγάλα χαρακτικά έργα αποτυπώνουν μια εσωτερική πάλη που μας είναι πολύ γνώριμη σήμερα.

Ελένη Γιούργου – Γυναίκα, 2019, χαλκογραφία, μαλακό βερνίκι, 35Χ25 εκ

Η Στέλλα Βαρδάκη επιχειρεί τα εικαστικά ταξίδια της στον μικρόκοσμο των καθημερινών δρόμων, των πεζοδρομίων, των φθαρμένων τοίχων της πόλης. Έχει ασκήσει το μάτι της να σταματά και να εστιάζει εκεί που οι άλλοι δεν βλέπουν, σ’ αυτά που οι άλλοι προσπερνούν ανυποψίαστοι. Σταματά και διαστέλλει τη λεπτομέρεια που την κέντρισε. Φωτογραφίζει. Στο εργαστήριο αραδιάζει όλες αυτές τις φωτογραφημένες «ματιές» της. Επιλέγει και ξεκινάει μια χαρακτική περιπέτεια για κάθε μια από αυτές. Μελάνια και ζάχαρες, οξύ κι ακουατίντες και πάλι οξύ, τύπωμα και πάλι απ’ την αρχή στην πάλη με το μέταλλο, το υλικό της. Έχει την σοφία να αποσυνδέεται από την αρχική της εικόνα. Οι εικόνες που δουλεύουμε μέσα από τις χαράξεις μας έχουν το δικό τους σώμα και δέρμα , έχουν και τον δικό τους ρυθμό. Δεν γίνεται να μιλάμε όλα τα ποιήματα με την ίδια γλώσσα. Έτσι οι χαρακτικές εικόνες της παίρνουν καινούργια υπόσταση και λόγο, δεν είναι πιά εκείνες που είχε φωτογραφήσει. Όταν το τύπωμα περάσει «υπό πίεση» στην πρέσα και στεγνώσει καλά, το χρώμα έχει όγκο, το χαϊδεύεις με τα δάχτυλά σου.

Η Ελένη Γιούργου ψάχνει, ψηλαφώντας, τα πρόσωπα. Επιλέγει πρόσωπα με ιδιαιτερότητες είτε στην έκφραση είτε στα ανατομικά χαρακτηριστικά τους. Χαράσσει, άλλοτε με ένταση και πρόθεση εξπρεσιονιστική, γράφοντας με την βελόνα και με το οξύ τον ψυχισμό του προσώπου που επέλεξε κι άλλοτε χαρτογραφεί με επιμονή, υπομονή αλλά και με  τρυφερότητα το βλέμμα, κάθε ρυτίδα, κάθε σημάδι σκίασης για να βρει και να αποτυπώσει όσα βιώματα και πάθη κρύβονται στην όψη του. Δουλεύει επίμονα την χαρακτική πλάκα με την ίδια λαχτάρα κι αγωνία που κουβαλούν  τα πρόσωπά της και δεν συμβιβάζεται εύκολα με την «εύκολη» εικόνα.

Στελλα Βαρδάκη, 2019, etching, sugar lift

Η Τάνια Δρογώση είναι μια προσεκτική συλλέκτρια εικόνων μιας φύσης που ολοένα βεβηλώνεται, ενός πεδίου που αφομοιώνει  τα απόβλητα, τα απορρίμματα αλλά ίσως ακόμα  να καταφέρνει την αυτοκάθαρση. Η εικαστική της εικόνα  τεμαχίζει  τους τόπους και τα εδάφη. Εστιάζει σε ένα κομμάτι τόπου, κι αρχίζει να παρατηρεί αλλά και να παρεμβαίνει. Αυτός ο, σχεδόν μαγικός, τρόπος με χαρακτικές διαδικασίες- χαράξεις με καρφίδα, κλεισίματα των διόδων των οξέων με κατράμια, με λιπαρά μολύβια και με μελάνες και ζάχαρη- την συνεπαίρνει τόσο, που συχνά  ξεχνά το τελικό τύπωμα και έλκεται από τις συνεχείς μεταμορφώσεις της χαρακτικής της μήτρας. Αναδύεται έτσι μια εικόνα πολυσήμαντη όπου η ματιά μας μπορεί να διανύει ατέρμονες διαδρομές και να βρίσκει διόδους διαφυγής από την κατεστημένη πραγματικότητα.

Ο Χρήστος Μαγγανάς γεννά μια δικιά του οικογένεια και χαράσσει με οξυγραφίες και λινόλεουμ τα πορτραίτα τους. Ένα- ένα, τα δικά του πρόσωπα, εμφανίζονται και μας κοιτούν με ειρωνική αλλά  πολύ χαριτωμένη πρόθεση και μας προτείνονται μέσα από ζωόμορφες πλουμιστές χαράξεις. Η καρφίδα του ελίσσεται στο μαύρο κερί, χαράσσει δίχως να φείδεται ελιγμούς και προεκτάσεις γραμμών. Οι χαράξεις του βρίσκουν θέση ακριβώς εκεί που πρέπει να τονιστούν οι όγκοι, οι σκιάσεις και η απόδοση μιας συγκεκριμένης έκφρασης.

Είναι αυτή, άραγε, η καταγραφή του κόσμου που μας περιβάλλει, οι συμπεριφορές του και οι κρυμμένες του αλήθειες; Πόσο πολύ, αυτές οι όψεις, μας παραπέμπουν σε άτομα και πρόσωπα που συναναστρεφόμαστε καθημερινά και που θα θέλαμε να τους δώσουμε μικρά κοροϊδευτικά παρατσούκλια.  Ο Χρήστος Μαγγανάς δρα ως ένας μαέστρος- ηθογράφος που με το μαγικό χαρακτικό ραβδί  τις εμφανίζει και τις αφήνει να κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

Κέντρο Χαρακτικής Αθηνών Pandolfini & Σιατερλή, Αργυρουπόλεως 16- Κλεφτών & Αρματολών 20, Λυκαβηττός

Εγκαίνια: Πέμπτη, 30 Μαΐου, 20.00

Διάρκεια Έκθεσης: 31 Μαΐου – 28 Ιουνίου 2019

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Πέμπτη, Παρασκευή 17.30 -21.00, Σάββατο 11.00 – 15.00

Monday, Thursday, Friday 15.00-20.00 and Saturday 11.00-15.00

Πληροφορίες: cel: +30 6970701213, +30 6938786293 www.athens-printmaking.com

 http://www.art22.gr/%CE%AD%CE%BE%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%85%CF%80%CF%8C-%CF%80%CE%AF%CE%B5/